Makale özeti ve diğer detaylar.
Ünlü Şâfiî fakihi İzz b. Abdisselâm’ın rûhî / mânevî dünyasını ortaya koyarak tasavvufî yönünü ortaya koymak, bir fakihin bakış açısıyla tasavvufun nasıl algılanıp yorumlandığını göstermesi bakımından önemli ipuçları verecektir. Müderrislik, kadılık, başkadılık, müftülük ve imam-hatiplik gibi önemli görevlerde bulunan ve siyasetle, fıkhî, kelâmî-felsefî ve bir ölçüde de tasavvufî tartışmalarla meşgul olan İzz b. Abdisselâm’ın günümüze kadar ulaşan Fıkıh, Tefsir, Hadis, Kelâm, Siyer, Tasavvuf ve diğer alanlarda yazdığı 40’a yakın eseri vardır. Kur’an ve sünnete bağlı bir sünnî tasavvuf anlayışının önemli verilerini ortaya koyan İzz b. Abdisselâm’ın tasavvufî konulara iki türlü yaklaşım tarzı vardır: Birincisi; dışarıdan / uzaktan, bir İslâm fakihi gibi sorgulayıcı tavır, ikincisi; içeriden, bir tasavvuf büyüğü gibi sûfîlerin birtakım hallerine yakından tanık olan, onları doğrulayan, tebrik eden ve mânevî hallerinde onlara eşlik eden / savunucu yaklaşım. Onun tasavvuf anlayışında, tasavvufî düşüncenin ilgi alanına giren nazarî / teorik konularda felsefî izahlara rastlamak pek mümkün değilse de amelî tasavvuf ve özellikle de zühd alanındaki pek çok konuda görüş belirttiği söylenebilir.
Putting out spritual world of Izz b. Abd al-Salam, famous Shafiite jurist, to investigate his sufistic views will give us important clues for showing how tasawwuf has been percepted and commentaried by him with a point of view an Islamic jurist. He had undertaken duties of professorship (mudarrislik), judgeship (kadilik), chief-judgeship (başkadılık), religious leadership (imamlık) and preachership (hatiplik) and has dealt with policy and philosophical, juridical and teological and mystical discussions. He had given a lot of works at Tasawwuf branch. He has written approximately fourty works at fields of Islamic Law, Tafseer, Hadith, Theology, Prophetic History, Tasawwuf (Mysticism) and others. Abd al-Salam who has adopted view of Sunnite Sufism based on Qur’an and Sunnah, has two approaches on sufistic topics. First is external and interrogatic attitude as an Islamic jurist and second is internal and defensive attitude, which witness some stuations of sufists closely, and confirm them and congraculate them and accompany them in their spiritual stuations as sufistic leader. Although it isn’t possible to meet pholosophical explanations in theoretical and pratical subjects of sufistic doctrine in his understanding, it can be said that he had presented his views in many topics of actual sufism and especially zu