Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu çalışmada amaç İznik ve Hasankeyf gibi iki önemli seramik üretim merkezinde yapılan kazılar sonucu elde edilen farklı iki teknik konuya dikkatleri çekmektir. İlki, İznik Roma Tiyatrosu kazısında, seramik atölyesi, fırın çevreleri ve seramik çöplüğünde ele geçen çok sayıda işlenmiş kemik aletlerin kullanım alanlarını tespit etmektir. İncelemelerimiz sonucu bunların IX. yüzyıldan beri İslam seramik sanatında görülen kazıma tekniğinde üretilen seramiklerin kazınmasında kullanılan sivri uçlu aletler olduğunu düşünmekteyiz. Diğeri ise Hasankeyf kazılarında ele geçen bazı sırlı seramik parçalar üzerinde görülen küçük deliklerle, yine bazı parçalar üzerinde tespit edilen okside olmuş metal kalıntıların fonksiyonudur. Bu kapsamdaki verilere göre bunlar kırılan seramik kabın onarılması amacıyla açılmış olan delikler ve bunlardan geçirilen metal ip atkıların kalıntıları olduğunu düşünmekteyiz. Bu buluntular, seramik onarımının XIV-XV. yüzyıllardaki uygulamaları olması bakımından büyük önem taşımaktadırlar.
In this study the aim is to draw attention to two different technical subjects obtained as a result of excavations made in two important ceramic production centers like Iznık and Hasankeyf. The first one is to ascertain the use of many wrought bone vessels found around the kilns, in ceramic trash and ceramic plant in the excavation of Rome Theatre. As a result of our analysis we think that they are pricks used in sgraffito ceramics produced by the techniques of scrape that have been seen in Islam ceramic art since 9th century. The other one is little holes seen on some glazed ceramic pieces found in the excavations of Hasankeyf and function of oxidized metal remains ascertained on some pieces. According to these data we think that they are holes made so as to repair broken ceramic vessels and remains of metal bonds imposed in them. These findings carry a great importance for they are demonstrations of ceramic reparation 14th and 15th century.