Makale özeti ve diğer detaylar.
The endeavours that took place since the Music of Imperial (Musiki-i Hümayun) was founded to this day, the universal dimentions of music in the periods of Ottoman and Republican periods, the staff of administration in the institution and establishments, the professional curriculum vitae of the staff members, and the polyphonic music, military band music and symphony orchestras are stated. In 1826, in the years of Sultan Mahmud the II. nd after the abolishment of the Janissariat, different musical structures were emerged in the Music of Imperial; the military band founding their groups in so called Armoni, philharmonic orchestras, the group of Oriental musicians and the moslem call makers (Müezzinan). Each unit followed up their profession arranging their cadres and music. There were some developments in the early 20th. century Music of Imperial (Musika-i Hümayun) but recessed to the late period of Sultan Abdulaziz’s tasteless and neglected state of affairs.The efforts of M. Saffet Atabinen, Zati Arca and Zeki Üngör in the field of polyphonic music, the music travels, their music works, music pieces, band and polyphonic works have shown us the path in the field of symphony orchestras.Although the bands and the polyphonic groups had sometimes lived through very hard situations had continued their progress in time to stay tuned to the contemporary conditions.In the essay the ventures of those various bands and polyphonic groups that have changed their names in the course of time after the Music of Imperial (Musiki-i Hümayun) after 1826 to this day are covered. M. Saffet Atabinen, Zati Arca and Zeki Üngör’s lives, works, musical pieces, professional careers and their institutional identities are taken into consideration and the evaluation of the polyphonic music is made in a journey in time about those who encountered great efforts.
Musiki-i Hümayun’un kurulmasından bu güne kadar Osmanlı ve Cumhuriyet Döneminde, müziğin evrensel boyutları, kurum ve kuruluşlarda ki yöneticiler, yöneticilerin profesyonel özgeçmişleri ve çok sesli müzik, bando müziği, senfonik orkestralar alanında yapmış oldukları çalışmalar anlatılmaktadır.
1826 yılında sultan II. Mahmud döneminde Yeniçeri Ocağını kapatmasının ardından kurulan Musika-i Hümayun’da zaman içinde farklı müzikal yapılar, kendi topluluklarını oluşturarak Armoni (Bando), Filarmoni Orkestraları, Fasıl Heyeti ve Müezzinan şeklinde yapılar ortaya çıkmıştır. Her birim kendi kadrolarını ve müziğini oluşturarak çalışmalarını sürdürmüştür. Yirminci yüzyılın başlarında Musika-i Humayun’da çeşitli gelişmeler olmuş ancak Sultan Abdülaziz zamanının son dönemlerindeki kötü ve bakımsız koşullarına yeniden dönmüştür.
M. Saffet Atabinen, Zati Arca ve Zeki Üngör’ün çok sesli müzik alanında yapmış olduğu çalışmalar, müzik yolculukları, eserleri, bando ve çok sesli müzik, senfonik orkestralar alanında bizlere yol gösterici olmuştur.
Musika-i Humayun’dan bugüne dek bando ve çok sesli müzik toplulukları, kimi zaman çok zor koşullar yaşamış olsa da zaman içinde ilerlemesini sürdürerek çağa uygun koşullara ayak uydurabilmiştir. Bu makalede, 1826 yılında kuruluşundan günümüze kadar Musika-i Hümayun’la başlayan daha sonrasında isim değiştiren çok sesli müzik toplulukları ve bando müzik topluluklarının serüveni anlatılmaktadır. Bu konuda büyük emekler vermiş olan M. Saffet Atabinen, Zati Arca ve Zeki Üngör’ün hayatları, eserleri, kariyerleri ve kurumsal kimlikleri ele alınarak çok sesli müziğin günümüze kadar olan yolculuğu değerlendirilmektedir.