Makale özeti ve diğer detaylar.
Türkiye’de 24 Ocak kararları çerçevesinde 1980 sonrası dönemde uygulanan ekonomi politikalarıyla ithal ikameci sanayilesmeden, ihracata dayalı sanayilesmeye yönelinmistir. Böylece karsılastırmalı üstünlükler ve sahip olunan faktör donanımı kosullarını dikkate alan bir sanayilesme stratejisi uygulanmaya baslanmıstır. Ekonomi politikalarındaki bu köklü dönüsüm bir çok alanda olduğu gibi, belki de en fazla, gelir dağılımını etkilemistir. Gelir dağılımını, genel olarak, fonksiyonel, sektörel, bölgesel ve kisisel gelir dağılımı olarak incelemek mümkündür. Birbirinden farklı olarak algılanıyor olsalar da, bu dağılım türleri arasında, özellikle de Türkiye örneğinde, çok yakın bir iliski bulunmaktadır. Nitekim, bu dağılım türlerinde birinde ortaya çıkan değisme diğer gelir dağılımı türlerini de etkilerken, kendisinde ortaya çıkan değisme de zaten diğerlerindeki değismeden kaynaklanmaktadır. Bu sekildeki çok yönlü nedensellik iliskilerinin varlığı, gelir dağılımını düzenlemeye yönelik politikalarda bu noktanın özellikle dikkate alınmasının önemine isaret etmektedir. Yukarıda ifade edilen önemine paralel olarak hazırladığımız çalısmanın temel amacı, gelir dağılımı türleri arasındaki iliskileri teorik ve Türkiye genelinde ortaya koyarak, halen ülkemizde oldukça bozuk olan gelir dağılımının düzenlemesine yönelik politika seçeneklerini ortaya koymaktır.
Generally, income distribution is approached as functional, sectorel, regional and personel income distribution. Even if they are percepted as different from each other, there exists a close relationship between these different types of income distribution, particularly in the case of Turkey. As a matter of fact, not only a change in one type of income distribution would cause changes in the other types, but also the initial change itself would have had origins from changes in the others. The very presence of such multi-directional causality relationships points out the importance of considering this issue when making policy to adjust the income distribution. Prepared in line with the above mentioned importance of the subject, the main purpose of the present study is to put forward the policy options (alternatives) towards the adjustment of the severely distorted income distribution in Turkey by defining the relationships between different types of income distribution both theoretically and from the stand point of (/for the case of) Turkey. To accomplish with this aim, the structure of the article is as follows: In the first section, different types of income distribution and the relationships between them are described. In the second section, a comparative examination of the relationships between the different types of income distribution is carried out for Turkey between the periods of “1963-79” and “after 1980”. Under the consideration of the results obtained in the first two sections, in the third and the last section of the study, the policies necessary to apply in order to reach a more just income distribution will be put forward.