Makale özeti ve diğer detaylar.
Türkiye’de “Doğu Klasikleri” terimi ile daha çok Hint, İran ve Arap edebiyatının hem İslâm’dan önceki hem de İslâm’dan sonraki klasik eserleri anlaşılmaktadır. Bu üç kadim milletin klasikleri tarih içinde İslâm coğrafyasında çok fazla okunan ve okuma yazma bilmeyenlerden yazar ve şairlere kadar çok geniş bir insan kitlesini derinden etkileyen eserler olmuştur. Bu klasiklerin İslâmî Türk edebiyatının şekillenmesinde de önemli tesirleri söz konusudur. Bu yazıda doğu klasiklerinin genel özellikleri, tesir alanları ve bu klasiklerin gelecekte yapılması muhtemel kapsamlı organize yeniden yayınında uyulması gereken ilkeler üzerinde durulmuştur.
In Türkiye, the term “Eastern Classics” mostly refers to classic Works of Indian, Iranian and Arabic Literature both before and after Islam. The classics of these three ancient nations are the works which have been read in Islamic Geography troughout history, and which have affected an anormous mass of population deeply, ranging from the illeterate to the writers and poets. These classics also had a considerable impact on the formation of Turkish Islamic Literature. This paper deals with the general features and range of influence of Eastern Classics and the principles that must be followed in case of republishing them in a more comprehensive and organised fashion in future.