Makale özeti ve diğer detaylar.
Divan şiiri, dil ve muhteva açısından en önemli değişime, 17 ve 18. asırlarda belirgin bir şekilde etkili olan Sebk-i Hindî tesiriyle maruz kalır. Bu üslûp her ne kadar mana ve muhteva yönleriyle araştırmacıların dikkatini çekiyorsa da, mana ve muhteva şebekeleri, yeni kullanılan dil yapıları üzerinden gerçekleşmektedir. Dolayısıyla mana ve muhteva şebekelerine ulaşmak, kaçınılmaz bir şekilde dil unsurları vasıtasıyla meydana gelir. Sebk-i Hindî etkisinde yazılan şiirlerde anlaşılmayan yapı ve terkipler, bu şiiri anlamak ve anlamlandırmak isteyenlerce en önemli zorluğu teşkil eder. Söz konusu yapı ve terkipler çözümlenmeden, Sebk-i Hindî’nin zengin hayal ve mana dünyasına girmek imkansız gibi görünmektedir.
In terms of language and content , Divan Poetry was undoubtedly exposed to the most crucial change with Indian style which was significantly effective in the 17th and 18th centuries. Though the meaning and content aspects of this style capture the researchers' attention, the meaning and content features evantuate through the new structures of the language used. Therefore, reaching the meaning and content characteristics inevitably occur by means of language elements. The acarpous structures and combinations in the poems written under the influence of Indian style poses the most important problem for those who want to understand and explain this poem. Without resolving[analysing] these structures and contents, it seems impossible to enter the rich imagination and sense world of the Indian Style.