Makale özeti ve diğer detaylar.
Konusu esmâ-i hüsnâ, esmâ-i nebî ve insan isminden başka her şey olabilen ve genellikle manzum olan lugaz, klasik Türk şiirinde herhangi bir şeyin özellikleri anlatılarak onun isminin bulunması amaçlanan bilmecedir. Hazırlanan bu yazıda 18. yüzyıl şairlerinden Mustafa Fennî’nin lugazları ele alınmış, bunların şekil ve ifade özellikleri üzerinde durulmuştur. Fennî’nin kaleme aldığı lugazlara konu ettiği unsurlar ve bu unsurların benzetildiği ögeler tespit edilerek lugazların dikkat çekici yönleri ortaya konmaya çalışılmıştır. Bunun yanında şairin, lugazların içine yerleştirdiği ipuçları, kendi lugazları ile ilgili görüş ve yaklaşımları da örnek beyitlerden yola çıkılarak ele alınmıştır. Ayrıca Fennî’nin lugaz mecmualarında olan ve divanında yer almayan yedi lugazının tenkitli metni yayınlanmıştır.
“Lugaz” is a classic literary term that its object can be everything other than a name of person and is generally written in verse. It is a kind of puzzle that aims to find its name after describing the features of an object in the classical Turkish poetry. In this writing, the “lugaz” of Mustafa Fennî, one of the 18th century poets, is discussed by underlining its forms and expression points. By analyzing the components that are the topic of “lugaz” and the subjects that resemble these components, the noteworthy aspects of “lugaz” are put forward. Beside the poet’s keywords in “lugaz”, his opinion and approaches about his own “lugaz” are also pointed out with the sample verses. Though the Fennî’s critical text of his seven “lugaz” is available on the lugaz mecmuas it does not exist in his divan.