Klâsik türk şiirinde “kılıç duası”

Sosyal bir olgu olarak gerek ilkel gerekse semâvî dinler etrafında şekillenen inanç ve uygulamalar insan yaşamının temel belirleyicilerinden olmuştur. Bu noktada, bireyin yaratana yakarma ve yakın olma arzusundan kaynaklanan dua, her dönemde dinî yaşama dair pratiklerin en önemlilerinden sayılmış, endişelerin ve korkuların umuda dönüşme noktasında etkin bir rol üstlenmiştir. Türk kültüründe egemenliğin sembolü olması vasfıyla üzerine yeminler edilerek kutsal sayılan ve sosyal yaşam içerisinde ayrıcalıklı bir yer edinen kılıç; aynı zamanda kuvvet, erdem ve cengaverliği çağrıştıran sembolik bir dilin de aracı olmuştur. Osmanlı toplumunda kılıcı kullananın muzaffer olmasını dileme kabilinden bir gelenekle kılıç üzerine ayet ve hadis yazılması da dua ile kılıcı birlikte düşünmeyi gerekli kılarak kutsalı toplumsallaştırma noktasında dinî pratiklerin ortak temeller üzerine inşasının dikkate değer bir örneğini vermiştir. Bu çalışmada Osmanlı dönemine dair barındırdığı pek çok adet, inanış ve sosyal yaşam pratiği ile bugün için son derece kıymetli olan Klâsik Türk şiiri metinleri “kılıç duası” terimi ekseninde değerlendirilecek ve kültürel yaşamda kılıca dua yazılması temelinde şekillenen inanç ve uygulamalar ele alınacaktır.

Dua ,

kılıç ,

kılıç duası ,

güç ,

yenilmezlik ,

Prayer ,

sword ,

the prayer of sword ,

power ,

Religions as a social phenomenon and beliefs and regulations shaped by primitive and divine religions have always been the key determinants of human life. At that point prayer originated from begging to the Creator has been considered as the most important practise of religious practises throughout all the terms and has played an active role at the point of fears and concerns conversion to the hope. The sword is the symbol of dominance in Turkish culture and with this characteristic it has also a privileged place in social life as it is swored upon and at the same time it has become the mediator of the symbolic language which brings power,virtue and bravery to mind. The writing of verse and hadith on the sword and the tradition of wishing victory for the person who is using sword in Ottoman’s society necessitates thinking sword and prayer together and at that point it has become a significant example of divine’s socialization upon the building religious practicals on the common bases. In this study the extremely precious texts of Turkish Classical Poetry with its many traditions, beliefs and life practises will be interpreted in the context of “the prayer of sword” and also the beliefs and practises shaped on the grounds of writing prayers on the swords will be discussed.

invincibility ,