Makale özeti ve diğer detaylar.
Çeşitli dillerde gerçekleştirilen (ruh)dilbilimsel çalışmalarda, katılımcıların ad tamlamalarında düzenli çoğul adları tamlayan olarak kullanmaktan kaçındıkları, ancak düzensiz adları gerek tekil gerekse çoğul halde tamlayan olarak kullandıkları tespit edilmiştir. "Sözcükler ve Kurallar" kuramının savunucularına göre bu bulgu öne sürdükleri düzenli-düzensiz ayrımının net bir yansımasıdır ve varsaydıkları zihinsel modelin açık bir ifadesidir. Türkçede düzensiz çoğullaştırılan ad bulunmadığından, Türkçe "Sözcükler ve Kurallar" kuramı için özel bir durum teşkil etmektedir. Bu çalışmada, sözkonusu modelin Türkçe için geçerliliğini denetlemek amacıyla Türkçe anadil konuşucularının ad tamlamalarında çoğul tamlayan kullanıp kullanmadıkları incelenmektedir. Derlem incelemesinden ve deneysel bir çalışmadan elde edilen sonuçlar bire bir örtüşmezken, genel olarak Türkçe anadil konuşucularının daha önce incelenmiş olan başka dillerin (İngilizce, Almanca gibi) anadil konuşucuları gibi, ad tamlamalarında çoğul adları tamlayan olarak daha az kullandıkları ortaya çıkmıştır.
(Psycho)linguistic studies conducted in various languages have shown that participants refrain from using regular plural nouns as non-head nouns within nominal compounds but do make use of singular as well as plural irregular nouns as non-heads. According to proponents of the "Words-and-Rules" theory, this finding is an unambiguous reflection of the regular-irregular distinction that they presume and clear evidence for the mental model that they support. Since irregular nouns do not exist in Turkish, the language constitutes a special case for the "Words-and-Rules" theory. In this study, it has been investigated whether native speakers of Turkish employ plural nouns as non-heads within nounnoun compounds to examine the validity of the "Words-and-Rules" theory for Turkish. In spite of the fact that the results obtained from a corpus-analysis and a paper and pencil experiment yielded findings that did not perfectly overlap, it was found that Turkish native speakers, like native speakers of other languages investigated before (such as English and German), overall preferred plural nouns to a lesser extent than they did singular nouns as non-heads in nominal compounds.