Makale özeti ve diğer detaylar.
One of the most controversial issues in academic discussions has been the inconsistent characterisation of Don Quixote as a madman with instances of sanity. What this article is mainly concerned with is the analysis of particularly the ending of this well known work where the representation of Don Quixote is completely left ambiguous in terms of his being triumphant or a loser. There is no critical agreement on the reasons why Cervantes created such an ambiguous character. However what seems to be clear regarding this issue is that, from the very beginning of the novel, Cervantes tries to portray Don Quixote as a madman, because the story begins with the narrator's explicit interpretation about a poor gentleman called Alonso Quijano who seems to go insane from reading too many chivalric romances and decides to become an errant knight. Nonetheless, Quixote's madness and naiveté seem undoubtedly to have put his life in danger while his restoring his health seems to have killed him. Therefore, the primary goal of this article is to clarify whether his alleged madness represented through his chivalric deeds makes him a loser or not.
Don Kişot'un temsil ettiği akılsallık ve delilik arasındaki eğri akademik platformlarda sıkça tartışılan konulardan biri olmuştur. Bu makale Cervantes'in eserinde delilik imgesinin karşılık geldiği sorunsalı ele almaktadır. Cervantes'in Don Kişot gibi karışık bir tiplemeyi neden yarattığına dair üzerinde uzlaşıya varılmış bir görüş bulunmamaktadır. Bu konuyla ilgili olarak kesin olan bir şey varsa o da Cervantes'in Don Kişot'u toplumsal normların dışında deli bir karakter olarak resmettiği gerçeğidir. Çünkü Cervantes hikâyenin daha en başında başkarakter Alonso Quijano'yu resmederken onu çok fazla şövalyelik hikâyeleri okumaktan şövalye olmayı saplantı haline getirmiş bir karakter olarak sunar. Don Kişot'taki naifliğin onun hayatını nasıl tehlikeye soktuğu bu eserde şüphesiz ön planda sunulmaktadır. Gizil bir mesaj olarak işlenen tema ise delilikten sıyrılıp, iyileşen yani başka bir ifadeyle normalleşen Don Kişot'un sonunun da geldiği gerçeğidir. Bu yüzden bu makalenin temel bağlamı Don Kişot'un şövalyevari serüvenlerinde tezahür edilen sözde deliliğinin onu gününün şartlarında bir kaybeden yapıp yapmadığını açıklamaktır.