Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu çalışmanın amacı genel olarak refah teorisi ile girişimcilik arasındaki ilişkileri, ilave olarak ise Pareto refah yaklaşımı ile girişimcilik kavramı arasındaki ilişkileri analitik yöntemle ele almaktır. Esas olarak şu gösterilmeye çalışılmıştır ki, Pareto yaklaşımı ve bunun uzantısı niteliğinde olan Edgeworth kutu diyagramları analizi, girişimciliğin sermaye sahipliğinden ayrı bir fonksiyon olduğu varsayımını üstü örtülü olarak içermektedir. Bu aynı zamanda, girişimcilik fonksiyonu sermaye sahipliğine bağlı olduğu zaman Pareto refah maksimizasyonunun gerçekleşemeyeceği anlamına da gelmektedir. Bunun yanısıra, çalışmada Pareto refah yaklaşımının tam rekabet varsayımını gerektirdiği, fakat girişimcilik kültürünün kusurlu piyasa ortamları içerisindeki fırsatlar sayesinde gelişebildiği çelişkisine dikkat çekilmektedir.
The aim of this study is to deal with the relations between the welfare theory and entrepreneurship in general, and in addition, the relations between Pareto approach of welfare and the concept of entrepreneurship by means of analytical method. In this study, it is essentially pointed out that the Pareto approach and the analysis of Edgeworth Box diagrams which is the supplementary of this, indirectly includes the assumption that the entrepreneurship is a different function compared to ownership of capital. This is also means that if entrepreneurship depends on the ownership of capital, the Pareto welfare maximization can't be realized. At the same time, in this study, it is pointed out that the contrary in which the Pareto welfare approach needs assumption of the perfect competition , but the culture of entrepreneurship can improve thanks to the opportunities in imperfect market environment.