Türkiye’de kalkinma ajanslarinin yerel ekonomi üzerine etkileri: zafer kalkinma ajansi örneği

Bölgeler arası gelişmişlik farklılıkları, değişik ölçülerde olsa da her ülkede karşılaşılan önemli bir sorundur. Günümüzde pek çok ülke, geneli kapsayan dengeli bir büyüme performansı gösteremediğinden bölgesel gelişme farklılıklarının yol açtığı sorunlarla karşı karşıya kalmışlardır. Bu nedenle ülkeler, dengeli büyümeyi sağlarken bölgeler arası gelişmişlik farklarını gidermek amacıyla yeni arayışlar içine girmişlerdir. Bu konuda üzerinde yoğun bir şekilde durulan yaklaşım ise Bölgesel Kalkınma Ajansları (BKA)‟dır. Özellikle 1980‟li yıllardan sonra küreselleşmenin de etkisi ile bölgesel kalkınmaya olan ilgi artmış ve bölgesel kalkınma ajanslarının kurulması düşüncesi ön plana çıkmıştır. Avrupa Birliği ülkelerinin yanı sıra pek çok ülkede uygulama örneği bulunan BKA‟lar, kurulduğu bölgenin avantajlı ve dezavantajlı olduğu alanları belirleyerek sahip olunan potansiyelin harekete geçirilmesi yoluyla kalkınmayı sağlamada önemli bir itici güç olmuştur. Bölgeler arası gelişmişlik farklılıklarının önemli boyutlarda olduğu ülkemizde bu sorun, 1960‟lı yıllardan sonra merkezi planlama yoluyla giderilmeye çalışılmış ancak beklenen etki yaratılamamıştır. Ülkemiz, AB‟ye uyum sürecinde bölgesel kalkınma politikalarında bazı değişikler yapmış ve geri kalmış bölgelerin kalkındırılması amacıyla BKA modelini uygulamaya başlamıştır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye‟de 1990‟lı yıllardan sonra uygulamaya konulan bölgesel kalkınma ajanslarının yerel ekonomi üzerinde olan etkilerini TR 33 Bölgesinde faaliyet gösteren Zafer Kalkınma Ajansı özelinde ele almaktır.