Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu çalışmada, 20. yüzyılda yaşamış ve hayatının son 11 yılını Manisa‟da geçirmiş olan mutasavvıf şair, Seyyid İbrahim Halil Efendi‟nin en önemli manzum eseri, “Kenz-i Şumûs” adlı divanı tanıtılacaktır. Genel manada iki bölümden oluşan çalışmanın ilk kısmında, öncelikle ulaşılabilen kaynaklardan özetle İbrahim Halil Efendi‟nin hayatı ve şahsiyeti üzerinde durulacak, daha sonra ilmî, tasavvufî ve edebî kişiliği kısaca değerlendirilerek eserleri hakkında bilgi verilecektir. İkinci kısımda ise bugüne kadar üzerine herhangi bir bilimsel çalışma yapılmayan bu divanın şekil, muhteva, dil ve üslup özellikleri manzumelerden örnekler verilerek incelenecektir. Divanında, dinî-tasavvufî edebiyat geleneğine bağlı olarak manzumeler kaleme aldığını gördüğümüz İbrahim Halil Efendi, şiiri bir vasıta olarak kullanmış, böylelikle tasavvufî düşüncelerini çevresine yaymak ve kendisine bağlı olanlara öğüt vermek istemiştir.
In this study, it will be introduced “Kenz-i Şumûs” the most important work of Seyyid İbrahim Halil Efendi who lived in the 20th century and spent his last 11 years in Manisa. In the first part of this study, the life and character of İ. Halil Efendi will be focused briefly, and then general information about his works will be given regarding his scientific, mystical and literary character. In the second part, his Divan which has not been discussed academically yet, will be examined from the aspects of form, content, and language and style giving examples from his poems. İbrahim Halil Efendi's Divan is an example of religious-mystical literary tradition, at this point he employed poetry as a means of spreading his thoughts and giving advice to his disciples.