Makale özeti ve diğer detaylar.
Yazılı Moğolcanın, eski datif-lokatif eki olan {+A} ile biten bir eke sahip olduğu bilinmektedir, gaǰar-a "ülkede ~ şehirde", edür-e "günde", tan-a "sana" vb… (Poppe 1955: 198) Bu son ek sadece "i'li" diftonglar ve konsonantla biten köklerde görülür, Klasik Öncesi Moğolcada: tavlai-a "tavşana" vb… {+A} eki Klasik Öncesi Moğolcada oldukça yaygın kullanılırdı; fakat ek, yazılı Moğolcada ya da Modern Moğolcada daha az ortak kullanılmaktadır.