Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu araştırmanın temel amacı üniversite öğrencilerinde dindarlık (dinsel yaşantı biçimleri ve öznel dindarlık algısı) ile benlik saygısı arasındaki ilişkiyi Din Psikolojisi açısından incelemektir. Bu çerçevede Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi ve Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi'nin değişik fakülte ve bölümlerinde öğrenim gören 632 üniversiteli genç üzerinde anket tekniği kullanılarak gerçekleştirilen araştırma sonucunda, dindarlık boyutlarından (dinsel yaşantı biçimleri) inanç boyutu ile benlik saygısı arasında pozitif ve anlamlılık düzeyine ulaşan bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Başka bir deyişle üniversite öğrencilerinin dini hayatın inanç boyutundan aldıkları puanların yükselişine paralel olarak benlik saygısı puanlarının da yükseldiği gözlenmiştir. Buna karşılık araştırmamızda dindarlığın ibadet, etki boyutları ve öznel dindarlık algısı ile benlik saygısı arasında anlamlılık düzeyine ulaşan herhangi bir ilişkiye rastlanmamıştır.
Primary objective of this research was to investigate the connections between religiousness (religious life styles and subjective religiousness perception) and self-esteem of university students in terms of psychology of religion. The results of the interviews with 632 students studying at Uludag University, Faculty of Theology and various faculty and departments of Canakkale Onsekiz Mart University revealed that there was a positive correlation reaching significance between the dimension of belief that is one of the dimensions of religiousness (religious life styles) and self-esteem. In other words, the self-esteem scores of the university students increased in parallel with scores from the dimension of belief of religious life. On the contrary, no relation reaching significance among worship and impression dimensions of religion, self-perception of religiousness and self-esteem was found.