Makale özeti ve diğer detaylar.
4857 sayılı İş Yasasının yoğun tartışmalara neden olan hükümlerinin başında, asıl işveren-alt işveren ilişkisinin ve bunun sınırlarının düzenlendiği 2. maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları gelmektedir. Yasama sürecinde tanık olunan bu tartışmalar, yeni ve çağdaş bir İş Yasasının tartışmaları asgariye indireceği yönündeki umut ve beklentilerin aksine, Yasanın yürürlüğünden sonra da varlığını sürdürmektedir1. Konuyu, alt işveren uygulamasının çalışma yaşamındaki konumundan ve İş Hukuku kurallarının bu olguya temel bakış açısından soyutlayarak tartışmak, kimi yanılgıları kaçınılmaz kılacaktır. Böyle bir yanılgıya düşmemenin yöntemi ise, konuyu belirtilen boyutlarıyla ve karşılaştırmalı hukukun verilerinden de yararlanarak, İş Hukuku kurallarının varlık nedenini de asla gözardı etmeden irdelemeye çalışmak olmalıdır. Ayrıca, İş Yasasının inceleme konusu yaptığımız 2. maddesinin altıncı ve yedinci fıkralarına verilecek anlam konusunda, Yasanın hazırlık çalışmalarına geniş bir yer ayrılmalıdır.