Iş hukukunda “siber gözetim”

Günümüzde gelişen teknoloji ile birlikte bilgisayarlar günlük hayatın içinde temel olarak nitelendirilebilecek bir yer edinmiş bulunmaktadır. Söz konusu durum işyeri sınırları içerisinde de geçerlidir. Nitekim bugün birçok orta ve büyük ölçekli işyerinde bilgisayar kullanımı yaygınlaşmış bulunmaktadır1. Teknolojinin gelişimi ve internetin işyerlerine ağırlıklı olarak girişi işçilerin işlerini ifa etmelerini kolaylaştırmanın yanı sıra yeni uyuşmazlıkların da ortaya çıkmasına neden olmuştur. Çünkü işçiler internetin sağladığı kolaylıklardan sadece işlerini ifa etmeye yönelik olarak faydalanmamakta, iş saatleri dahilinde internet ortamında yasal olmayan müzik parçaları yükleme, eş zamanlı sohbet ortamlarına katılma ve hatta pornografik veya ırkçı sitelere girme vasıtasıyla hem kendilerine boş vakit yaratmakta hem de işverenleri açısından yeni riskleri gündeme getirmektedirler2.

İzleme ,

Gizlilik Hakkı ,

İş Hukuku ,

The data-processing tools, which have become an integral part of modern life, have a double vocation: Primarily it facilitates and improves the work within a company. Secondly it allows the control of the employee's activity by the employer. But monitoring of the employees in the workplace has the capacity to prejudice the fundamental right to privacy held by employees. Therefore it becomes a legal necessity to achieve some sort of balance between employer's and employee's rights.

Monitoring, ,

Right to Privacy, ,

Business Law ,