Makale özeti ve diğer detaylar.
İş hukukunda işverenlere belirli koşulların varlığı halinde disiplin cezası verme yetkisi tanınmış, Ancak hukukumuzda Fransız hukukundan farklı olarak işverenin disiplin cezası uygulama yetkisinin koşullarını, kapsamını, sınırlarını, usulünü, itiraz ve yargısal denetimini, bu yetkinin kullanılmasına karşı işçilere getirilen güvenceleri hükme bağlayan genel bir düzenleme yer verilmemiştir. Buna karşılık İş Kanunu ve Borçlar Kanununda konu ile ilgili bazı hükümler yer almaktadır. Oysa, işverence tek taraflı olarak işçilere disiplin cezası verilebilmesi, bu hakkın kötüye kullanılması olasılığını güçlü hale getirir. Bu nedenle, işverene tanınmış olan disiplin cezası uygulama yetkisinin koşullarının belirlenmesi ve bu yetkinin kullanılmasının sınırlanması iş hukukunun önemli sorunlarından birini oluşturur. Makalede konu bu boyutları ile ele alınmıştır.
Labor law gives the employers the authority to apply disciplinary punishments depending on the existence of specific conditions but unlike French law there is no general regulation in our law which binds to an end the conditions, scope, limits, procedures, objection and judicial control of the authority to apply by the employer and the securities for the workers against the application of this authority. Despite this there are some provisions in Labor Law and Law of Obligations. However, the application of disciplinary punishment to the workers unilaterally by the employer strengthens the possibility to misuse the right. For this reason it was the important problem of Labor Law to specify the conditions to use the authority to apply disciplinary punishments by the employers and to contain the application of this authority.