The problem of normative justification and political stability in contemporary democratic theory: kant, rawls, and habermas

This paper focuses on the problem of justifying the normative claim to legitimacy and maintaining the stability of democratic political structures under conditions of cultural diversity. The author defines the problem in terms of its theoretical and practical implications and presents exegetical summaries of three philosophical solutions to it: Immanuel Kant's attempt to ground a universalistic philosophy of morality on the assumption of the transcendental unity of practical reason, John Rawls' idea for an "overlapping consensus," and Jürgen Habermas' discourse theoretical grounding of a deliberative model of democracy. The paper concludes with the argument that Habermas' approach is conceptually more sophisticated and practically more relevant when compared with the other two, and, as such, it offers a more promising solution to the problem at hand.

Normative Justification ,

Cultural Diversity ,

Kant ,

Rawls ,

Habermas ,

Discourse Theory ,

Political Stability ,

Deliberative Democracy ,

Political Liberalism ,

Bu makale, kültürel çeşitlilik koşulları altında demokratik siyasal yapıların normatif meşruiyet iddialarının nasıl temellendirilebileceği ve bu yapıların istikrarının nasıl sağlanabileceği sorununa odaklanmaktadır. Yazar, bu sorunu kuramsal ve pratik boyutlarıyla tanımlamakta ve bu sorunu çözmeye yönelik üç farklı felsefi yaklaşımın eleştirel ve kıyaslamalı birer özetini sunmaktadır. Bu yaklaşımlar, Immanuel Kant'ın evrenselci bir ahlak felsefesini aşkın aklın birliği varsayımı üzerinde temellendirme çabası, John Rawls'un "örtüşen görüşbirliği fikri" ve Jürgen Habermas'ın tartışmacı bir demokrasi modelini, tartışım kuramında temellendirme çabası olarak özetlenebilir. Makale, Habermas'ın yaklaşımının, diğer iki yaklaşımla kıyaslandığında, kavramsal olarak daha gelişmiş ve pratik olarak da daha uygun bir çerçeve sunduğu, dolayısıyla ele alınan soruna daha umut vaat edici bir çözüm getirdiği tezini dile getirerek son bulur.

Normatif Gerekçelendirme, ,

Siyasal İstikrar, ,

Tartışmacı Demokrasi, ,

Siyasal Liberalizm, ,

Tartışım Kuramı, ,

Kültürel Çeşitlilik, ,

Kant, ,

Rawl, ,

Habermas ,