Türkiye özelinde felsefenin neliğine ilişkin eleştirel bir soruşturma

Felsefe, en temelde insani sorunlara bir tür tanıklık etmektir. Bunun anlamı insanı
n her varoldu¤u anda yeni bir felsefi içerimin söz konusu olmasıdır. ‹nsan olmanı
n tek bir biçimi yoktur. Bu nedenle farklılıklar nesnel gerçekli¤i daima önkoflullarlar.
Buna göre, felsefe yapmanın da tek ve otonom bir yolu yoktur. Türkiye koflullarında
felsefe yapmanın çıkıfl noktası bu ülkenin özgüllükleri olmalıdır. Bunu sa¤lamak
üzere yeni bir yöntem tartıflması ve tarih için yeni bir yaratım kaçınılmazdır. Bu çalı
flmada Türkçe tanıklıklar dolayımında mümkün bir felsefenin içerimleri tartıflılmaktadır. Türkiye'de insan üzerine konuflmanın nesnel yolu, Türkçe düflünmeyi baflarabilmekle
kendini ortaya koyar. Bu da ancak Türkçe tanıklıkların geriye dönük olarak anlamlandırılmasıyla mümkün olmaktadır. Böyle bir felsefe, nihai noktada bu toplumun
özgüllüklerine göreli bir içerimi imlemektedir.

.

,

Felsefe ,

Yöntem ,

Tarih ,