Bu çalışmanın temel amacı, Türk dillerindeki kipselliğin ana ifadelerine genel bir göz attıktan sonra, kipselliğin anlambilimsel alanının tipik bölümlenişini tespit etmektir. Görgül sonuçlar, genel dilbilim çerçevesinde sunulan bazı modeller ve iddialarla karşılaştırılacak, Türkçe delillerin model kuram için önemi irdelenecektir. Olay kipselliği, görünüşsel kipsellik ile epistemik kipsellik olmak üzere üç kipsellik sınıfı incelenecek,Manlambilimsel çatı ulamlar olarak ise olanaklılık, gereklilik ile istek dikkate alınacaktır. Türk dillerinin, model üzerinde yer yer uyarlamalar gerektiren bazı özellikler gösterdiği görülecek, kipselliğin bağdaşık bir ulam olarak betimlenemeyeceği kanıtlanacaktır.