Tahsin yücel’in yalan adlı romanında yazınsal bir izlek olarak aşırmacının portresi

Tahsin Yücel Yalan adlı romanında kültürel alanda yaşananküreselleşmenin  yadsınmaz bir göstergesi olarak yalan izleğini sorgular; bu sorgulama sırasında dünyanın sahte yüzünü, üniversite  yaşamında olduğu kadar günümüz medyasında karşımıza çıkan yalancı kimliğini ortaya koyar. Yazar böyle bir sorgulamada uğraş alanı olan göstergebilimin verilerinden oldukça fazla yararlanarak, romanın yapısını bu alanda tanımlanan temel bir karşıtlık olan olmak/görünmek terimleri üzerinde konumlandırır. Bu çalışmada aşırma eylemine başvuran kişinin portresi psikolojinin kimi kuramsal tanımlamalarından yararlanılarak oluşturulacak, roman bağlamında yazınsal bir izlek olarak başköşeye yerleştirilen aşırmanın kökenlerinde hangi temel etkenlerin bulunduğu belirlenecektir.