Said, oryantalizm, resim ve sinemanın kesişme noktasında harem suare

Bu çalışma, Oryantalizmin tektipleştirmeci bakış açısının eleştirisinden yola çıkmaktadır. Oryantalizmin her dönemde, niyete, bilinçli ve farkında olmaya bağlı olarak, iyi-kötü niyet, bilinç, farkındalık ile var olabileceğini kabul etmektedir. Devamında da, her ötekini tanımlamanın ve bu yolla kendini inşa etmenin, hemen her zaman indirgeyici bir bilinçli kötü niyet önermesi hâkim Oryantalist bakış içinde değerlendirilemeyeceğini ifade etmektedir. Bunu destekler mahiyette, insan doğasında bulunan ötekini tanımlamanın ve bu yolla yapılan benlik sunumunun bilinçli bir kötü niyet içermeyen gizli bir Oryantalizm ile de gerçekleşebileceğini söylemektedir. Bu yüzden çalışma konusu olarak, yaptığı filmlerde Doğu’ya karşı oryantalist bir bakışla baktığı ısrarla vurgulanan Ferzan Özpetek ve ses getiren filmi; ‘Harem Suare’ seçilmiştir.Çalışmada yöntem olarak ‘Harem Suare’ filmindeki kareler ile oryantalist ressamlar; Eduard Debat Panson, Jean Leon Gerome, John Frederick Lewis ve Paul Desire Trouillebert’in seçilen tabloları karşılaştırılacaktır.

Oryantalizm ,

Tektipleştirme ,

Benlik Sunumu ,

Doğu-Batı ,

Ferzan Özpetek ,

Harem Suare Filmi ,

Oryantalist Resimler ,