Kırgızlar, Türk tarihinin bilinen en eski boylarından biridir. Bir bölümü, Pamir yaylasından Pakistan’a göç ederek Malatya ve Van illerine geçici olarak yerleştirilen ve daha sonra Türkiye Cumhuriyeti Devleti tarafından Van’ın Erciş ilçesine bir köy inşa edilerek kalıcı yerleşimleri sağlanan Kırgız Türkleri, 29 yıldır bir arada yaşadıkları bölge halkıyla kaynaşmakta ve Kırgız kültürünü değişen yaşam koşullarına rağmen devam ettirmektedir. Ancak, Pamir’den Ulupamir’e uzanan göçün etkileri ve değişen yaşam koşulları, bu serüvende büyük acılar çekmiş bu topluluğun geçmişe ait izlerini silmeye başlamıştır. Kırgız Türkleri ile ilgili çeşitli çalışmalar yapılmakla beraber, bunların çoğu tarih, sanat, edebiyat gibi konuları içermekte, yaşam mekânları derinliğine araştırılmamaktadır. Oysa yaşanılan mekânlar, içindeki kullanıcıların yaşam kültürünü ve o topluluğun geçmişine ait izleri taşır. Çalışmanın amacı, Türk tarihinde özel bir yeri olan Kırgızların, Pamir yaylası ve Ulupamir köyü arasındaki sosyo kültürel özelliklerini, yaşadıkları mekânsal çevreler aracılığıyla belirlemek, kaybolan/kaybolmakta olan /devam eden, kültürün izlerini ortaya çıkarmaktır.