Onat kutlar’ın ishak ve bilge karasu’nun göçmüş kediler bahçesi’ndeki büyülü gerçekçi öğeler

1925 yılında Franz Roh tarafından ekspresyonizm sonrası resim sanatında oluşan değişimi adlandırmak için kullanılan büyülü gerçekçilik terimi 20. yüzyılın ilk yarısında önce Latin Amerika’da doğan edebî akım, daha sonra bununla ilintili olarak Avrupa’da benimsenmeye başlayan anlatım biçimi için kullanılmıştır. Büyülü gerçekçiliğin en önemli özelliği doğaüstü, fantastik, mitik ve masalımsı olay ve karakterlerin sorgulanmaksızın gerçekçi bir dille anlatılıp oldukları gibi kabul edilmesidir. Bu anlatım biçiminde gerçek/hayalî, insan/ hayvan, olağan/olağanüstü, doğal/doğaüstü gibi temel zıtlıkların biri diğerinden üstün değildir. Çağdaş Türk edebiyatında bu anlatım biçiminin özelliklerini taşıyan eserlere rastlamak mümkündür. Onat Kutlar’ın İshak (1959) ve Bilge Karasu’nun Göçmüş Kediler Bahçesi (1979) büyülü gerçekçi anlatım biçiminin özelliklerini göstermektedir. Bu çalışmanın amacı basım tarihleri arasında yirmi yıl olmasına rağmen İshak ve Karasu’nun Göçmüş Kediler Bahçesi adlı kitabından seçilen öykülerin ölüm, yaşam, gizem, tutku, arayış ve korku izleklerini ortak yaklaşımlarla konu ederken büyülü gerçekçi anlatım biçiminin öğelerini nasıl gösterdiklerini incelemektir.