Makale özeti ve diğer detaylar.
Birleşmiş Milletler (BM) tarafından hazırlanan ve Kıbrıs'ta müşterek bir devlet kurulmasını öngören Annan Planı'na 2004 referandumunda destek veren Kıbrıslı Türklerin bu kararını, toplumun "birleşme" arzusunu yansıtan mutlak bir gösterge saymak oldukça yanıltıcıdır. Zira, Kıbrıslı Türkler, tarihsel ve güncel bağlamlarının bir sonucu olarak "ayrılık" fikrine daha yakın durmaktadırlar. Buna karşın, Kıbrıs Türk toplumunun dünyadan tecridine yol açan uluslararası izolasyon ve ambargolar, kalkınma çabasında toplumu sürekli arayış içinde bırakmaktadır. Bunun sonucunda, birleşme yanlısı görünüp kalıcı bir ayrılığa kapı aralama çabası Kıbrıs Türk siyasetinin ana hatlarını belirlemektedir. Bir yandan halkın Annan Planı'na "Evet" oyu vermesi için çalışan siyasal bloğun, diğer yandan Rumların plana "Hayır" demesini ve böylelikle izolasyon ve ambargolardan kurtulacak olan müstakil Kıbrıs Türk devletinin dünyaya açılmasını dileyen bir kampanya yürütmeleri bunun açık göstergelerinden birisini oluşturmaktadır. O halde Annan Planı'na verilen desteği, Kıbrıslı Türklerin "birleşme" den ziyade "ayrılığa" yönelik bir hamlesi olarak nitelemek dahi mümkün görülmektedir.
Evaluating the support given by the Turkish Cypriots to the Annan Plan prepared by the United Nations foreseeing the establishment of a united state in Cyprus as an absolute sign of a desire for "unification" would be quite misleading. On the contrary, as a result of historical and present-day contexts, Turkish Cypriots now have a closer stance to the idea of "separation". On the other hand, international isolation and embargoes leave Turkish Cypriots in a state of incessant search to achieve a certain level of development. Consequently, the main contours of Turkish Cypriot politics have been determined as leaving the door open for separation while presenting a prima facie preference in favour of unification. An overt sign of this has been the fact that the same political block striving for a "yes" vote in the 2004 referendum has been campaining also for a "no" vote on the side of the Greek Cypriots to enable the lifting of the isolation and embargoes which would bring about the opening up of the Turkish Cypriot state to the world. The support given by the Turkish Cypriots to the Annan Plan, thus, could be seen as a Turkish Cypriot attempt for "separation" rather than "unification".