Eski bir bahçenin yeniden düzenlenişi ya da fuzûlî’nin hikaye-i leylâ ve mecnun’u sunuşu

Klâsik Türk edebiyatında bir tür olan mesneviler, yazılı uzun manzum hikâyelerdir. Bu mesnevilerden birisi de Türk edebiyatının klâsikleri arasında anılan ve konusu değişik şairler tarafından da işlenen Fuzûlî’nin Leylâ ve Mecnun adlı eseridir. Birer anlatı metni olan mesneviler, bütün anlatı metinleri gibi belli yapısal elemanların düzenlenmesiyle oluşurlar. Ancak mesnevilerde kendilerine has birtakım yapısal elemanlar da mevcuttur. İçerisinde hangi elemanlar yer alırsa alsın, bütün edebî metinler gibi, anlatı metinleri de tamamlanmış bir yapı olarak okurun karşısına çıkar. Anlatı metinlerinin belki de en belirgin özellikleri, bu yapı içerisinde bir hikâye anlatmalarıdır. Bu yazıda, bir anlatı metni olarak Fuzûlî’nin Leylâ ve Mecnûn mesnevîsinin genel yapısal görünüşü, esere konu olan hikâyenin sunulması için anlatıyı oluşturan belli temel elemanların hangi tercihler doğrultusunda düzenlendiği, kısaca Leylâ ve Mecnûn adlı hikâyenin okura nasıl sunulduğu üzerinde durulacaktır.

Fuzûlî ,

Leylâ ve Mecnûn ,

Mesnevi ,

Anlatıcı ,

Yapı ,

Karakter ,