Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu çalışmada anlatı kavramının durumu ve sınırları, tarihyazımı ve edebiyat ekseninde tartışılmıştır. Tarih yazımında en yaygın kullanılan tarz anlatıdır. Bu yüzden, anlatı tarih ilişkisinin anlaşılması önemlidir. Anlatı, geçmişe ilişkin geliştirilmiş bir söylem biçimidir. Tarihin anlatı tarzında yazılması bütünlüklü bir görünüm vermektedir. Bunun ya-nında anlatı, tarihte bir süreklilik duygusu oluşturmaktadır. Buna karşın anlatı ile birlikte tarihyazımında pek çok sorun da ortaya çıkmaktadır. Bunlar; bir üstanlatı olarak tarihin ve di-yakronik zaman çizgisi yaklaşımının yol açtığı olumsuzlukla-rıdır. Bu çalışmada tarihçilerin geleneksel alışkanlıklarından kaynaklı bu sorunlar analiz edilmiş, çözüm önerileri sunul-muştur.
This study discusses both the limitations and the benefits of narrative within the context history and literature. Because narrative is the most widely used style in historiography, the relationship between narrative and history needs to be ex-amined. Narratives of the past form a variety of discourses, and the narrativization of history gives us a complete view of the past. In addition, narrative constitutes a sense of duration in history. However, narrative also generates many problems in historiography. These are questions of history as metanarra-tive and the diachronic approach in historiography. This study analyzes the questions that originate from historians' praxis and makes suggestions with regard to the highly prob-lematic use of narrative in historiography.