Makale özeti ve diğer detaylar.
Problem: Büyük bir çogunlugu aile isletmesi niteliginde olan küçük ve orta ölçekli isletmelerin (KOBİ’ler) varlıklarını ve rekabet edebilirliklerini sürdürebilmeleri kurumsallasabilmeleri ile yakından iliskilidir. Bununla birlikte, bilgi eksikligi duyulması, bir maliyet unsuru olarak görülmesi ve aile-is iliskilerinin iç içe geçmesi gibi nedenlerle KOBİ’ler kurumsallasma sorunu yasamaktadır. Dolayısıyla, KOBİ’lerde kurumsallasma güncelligini devam ettiren bir sorundur ve irdelenmesi gerekmektedir. Arastırmanın Amacı: Bu arastırmada, kurumsallasmanın bazı önemli göstergelerinden yola çıkılarak, Mersin’de faaliyet gösteren KOBİ’lerin kurumsallasma durumu belirlenmeye çalısılmıstır. Arastırmada, KOBİ’ler için uygulanabilir öneriler gelistirmek ve bu önerileri KOBİ sahip/yöneticileriyle paylasmak hedeflenmektedir. Yöntem: Arastırmada veriler, literatüre dayalı gelistirilen anketin 1 Mart – 30 Nisan 2007 tarihleri arasında yüz yüze uygulanması ile toplanmıstır. Toplam 77 KOBİ sahip/yöneticisine ulasılmıstır. Mersin’de 300 KOBİ’nin oldugu tahmin edildiginden, arastırmada, %27 ana kitleyi temsil oranı elde edilmistir. Verilerin analizinde, betimleyici istatistiklerin yanında faktör analizi, t testi ve ANOVA’dan yararlanılmıstır. Bulgular ve Sonuçlar: Arastırmanın temel bulgusu, KOBİ sahip/yöneticilerinin isletmelerini kurallı bir yapıya dönüstürme çabalarının oldugudur. Örgütü kurumsallastırma göstergeleri açısından belli bir noktaya geldikleri söylenebilse de, aile iliskilerini kurumsallastırma konusunda gelenekselligi devam ettirdikleri ortaya çıkmıstır. Öneriler: KOBİ sahip ve yöneticilerine özellikle aile iliskilerinin kurumsallastırılması konusunda, aile isletmesi anayasası hazırlama, yönetim kurulu ve aile meclisi olusturma ile devir planlaması yapmaları önerilmektedir. Kurumsallasmalarını basarıyla tamamlamıs isletmelerle kıyaslamaya gitmeleri ve bu konuda danısmanlık hizmeti almaları salık verilmektedir.
Problem: There has been a close relationship between institutionalisation and the sustainability of existence and competitive situation of small and medium sized enterprises (SMEs) of which vast majority are family companies. SMEs have been facing with the problem of institutionalisation with a variety of reasons such as lacking knowledge, being family business and accepting it as a cost issue. Therefore, institutionalisation in SMEs is a current problem and it should be investigated. Research Aims: In this research, the level of the institutionalisation in SMEs has been studied through the use of the indicators of some institutionalisation, operating in Mersin. The objectives of this study have been to improve applicable proposals and share these proposals with owners/managers of SMEs. Method: Data, in the research, had been collected via a face to face questionnaire based on the literature, between 1 March and 30 April 2007. 77 SMEs owners/managers of the 300 SMEs in Mersin which is 27 per cent, had been reached in the study. Besides descriptive statistics, factor analysis, t-test and ANOVA were used in data analysis.Findings and Results: Main finding of the research is that the owners/managers of SMEs make efforts to turn their firms into firms that have rules. Although it might be said that they have come to a certain level for the institutionalisation indicators, they continue to use traditional view points in institutionalisation of family relationships. Recommendations: Regarding the institutionalisation of family relationships, setting up a constitutional charter, board of directors and family council and also handing over planning have been proposed to the owners/managers of SMEs. Additionally, benchmarking themselves with the firms that have completed their institutionalisation successfully and taking consultation have also been suggested.