Makale özeti ve diğer detaylar.
Problem situation: Social development is a lifelong process; however, its foundations are laid by parent-child relations in the first years of childhood . Parent-child relations have a greater importance on child’s communication experiences with other people. Social skills ensure that interpersonal relations continue in a successful and healthy way. According to the law of Social Services and Child Protection Institution with the number of 2828, the child who needs protection is a child whose personal safety, moral, physical and spiritual development is in danger. This child is described like these: 1-The child without mother or father,without mother and father. 2- His mother or/and his father is unknown. 3-His mother or/ and his father abondened him. 4- His mother or father neglects him and can not protect the child against prostitution,alcohol,drugs and narcotics and begging. The absence of a family has adverse effects on the development of children’s social skills because, in such a circumstance, children suffer from the lack of individual affinity and positive adult models which are required for learning skills. Purpose of research: This research, relying upon the research findings showing that the family has a positive effect on social skills, is based on the hypothesis that living with family has a positive effect on the use of social skills. Method: This research is carried out to study the social skills of 6-year old children, who need protection and who live with their families. The sample group of the research is composed of the children, who stay at the orphanages, and those, who live with their families in Ankara, and in Istanbul. The research employs the Personal Inquiry Form and Social Skills Form, which include demographic data, for data collection purposes. The social skills of children were evaluated through the “Form of Social Skills for 6-year old Children”. Moreover, a “Personal Inquiry Form” which includes demographic data about the children was used. The data obtained through the research were assessed by the Chi – Squared, Fisher Definite Chi – Squared and Likelihood Ratio Chi – Squared statistical analysis. Results: The findings of the research reveal that the variable of living with the family is effective on the frequency of using social skills among children. Suggestions: Social skills programs should be developed for unprotected children. In addition, the staff in orphanages should receive regular in-service training in order to optimize the conditions of unprotected children. Unpopulated orphanages which resemble houses should be constructed rather than barrack-type orphanages.
Problem durumu: Sosyal gelisim, yasamın ilk yıllarından itibaren baslayan, çocuk- ebeveyn iliskileriyle sekillenen ve hayat boyu devam eden bir süreçtir. Ebeveyn- çocuk iliskileri, çocugun diger kisilerle iletisimini önemli ölçüde etkilemektedir. Sosyal beceriler de kisilerarası iliskilerin saglıklı ve basarılı bir biçimde devamını saglayabilmektedir. 2828 Sayılı Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu’ na gore, Korunmaya Muhtaç Çocuk, beden, ruh ve ahlak gelisimleri veya sahsi güvenlikleri tehlikede olup; 1. Ana veya babasız, ana ve babasız, 2. Ana veya babası veya her ikisi de belli olmayan, 3. Ana veya babası veya her ikisi tarafından terkedilen, 4. Ana veya babası tarafından ihmal edilip; fuhus, dilencilik, alkollü içkileri veya uyusturucu maddeleri kullanma gibi her türlü sosyal tehlikelere ve kötü alıskanlıklara savunmasız bırakılan ve basıbosluga sürüklenen çocugu ifade etmektedir. Bu kosullarda çocuklar, ihtiyaç duydukları becerileri ögrenecekleri, olumlu yetiskin modellerine sahip olamamaktadırlar. Aile yoksunlugu sosyal becerilerin gelisimine olumsuz etkide bulunabilmektedir. Arastırmanın Amacı: Bu çalısma, ailenin sosyal beceriler üzerindeki olumlu etkisini ortaya koymus arastırmaların bulgularına dayanarak, aile ile yasamanın sosyal becerilerin kullanımına olumlu etkisi oldugu hipotezine dayanmaktadır. Yöntem: Arastırmada, korunmaya muhtaç ve ailesi ile yasayan 6 yas çocuklarının sosyal becerileri karsılastırılmıstır. Çalısmanın örneklem grubunu Ankara ve İstanbul illerinde, ailesi ile yasayan ve kurumda yasayan çocuklar olusturmustur. Arastırmada Kisisel Bilgi Formu ve Sosyal Beceri Formu kullanılmıstır. Çocukların sosyal becerilerini degerlendirmek için “6 Yas Çocukları İçin Sosyal Beceri Formu”, çocukların demografik bilgilerinin belirlenmesi için de “Kisisel Bilgi Formu” kullanılmıstır. Veriler, Ki- Kare, Fisher Kesin Ki- Kare ve Likelihood Ratio Ki- Kare istatistik teknikleri ile analiz edilmistir. Sonuçlar: Sonuçlar, ailesi iel yasayan çocukların sosyal becerileri daha sık kullandıklarını göstermektedir. Öneriler: Bu sonuç dogrultusunda, korunmaya muhtaç çocuklar için sosyal beceri programları gelistirilmelidir. Ayrıca, kurumda çalısan personelin düzenli olarak hizmet içi egitim almalıdırlar. Kogus tipi kurumlar yerine ev tipi kurumlar olusturulmalıdır.