şeyh gālib

Gālib Dede, Mehmed Es‘ad, keza Şeyh Gālib (1171/1757-1213/1799), Türk şairi, dîvân edebiyatının beş büyük temsilcisinin sonuncusu. 1171/1757 yılında İstanbul’da Yenikapı Mevlevîhânesi’nde dünyaya geldi. Mevlevîlerin muhitinde Gālib’in en iyi arkadaşı, ölümü üzerine meşhur mersiyesini yazdığı şair ve biyografi yazarı Esrâr Dede (ö. 1211/1797) idi. Gālib büyük ölçüde şöhretini mesnevîsi Hüsn ü ‘Aşk’a borçludur. Klâsik okulun en zengin farklı formlarını ve şiir veznine ait numunelerini ihtiva eden ve yüksek standartta birçok şiirleri içeren dîvânı, münekkitlerin çoğu tarafından ekseriya ikinci sınıf [bir eser] olarak nitelendirilmiştir, çünkü çok parlak ve olağanüstü mesnevîsi, onlara göre, yazdığı diğer her şeyi gölgede bırakmıştır. Hüsn ü ‘Aşk, mistik aşka dair simgesel bir hikâyedir. Gālib, dîvân şiirinin son büyük temsilcisi olarak, Osmanlı Türk edebiyatı tarihinde eşsiz bir yer işgal eder.

Şeyh Gālib ,

Divan Şiiri ,

Hüsn ü ‘Aşk ,

Mevlevî ,

Esrâr Dede ,

Ghālib Dede, Mehmed Es‘ad, also Sheikh Ghālib (1171/1757-1213/1799), Turkish poet, the last of the five great representatives of the dīwān literature. He was born in İstanbul at the Yenikapı Mewlewīkhāne, in 1171/1757. In the circle of the Mewlewīs Ghālib’s best friend was Esrār Dede (died in 1211/1797), poet and biographer, on whose death he wrote his famous elegy. Ghālib owes his great fame mainly to his mathnawī Hüsn ü ‘Ashq. His Dīwān, which contains the richest variety of forms and metrical patterns of the classical school and contains many poems of high standard, has often been qualified by most critics as second rate, for his brilliant and unusual mathnawī eclipsed for them everything else he wrote. Hüsn ü ‘Ashq is an allegorical romance of mystic love. Ghālib, as the last great exponent of dīwān poetry, occupies a unique place in the history of Ottoman Turkish literature.

Sheikh Ghālib, ,

Hüsn ü ‘Ashq, ,

Dīwān Poetry, ,

Mewlewī, ,

Esrār Dede. ,