Makale özeti ve diğer detaylar.
Eski Türkçede {-dOk} isim-fiil şekli genellikle geçmişte yapılan eylemleri ifade etmektedir: üze kök teŋri asra yaγız yer qılın-toq-da "üstte mavi gök (yüzü) altta (da) yağız yer yaratıldığında" (Kül Tigin D 1), bil-tök-üm-ün ö-dök-üm-ün bunča bitig bitidim "Bildiğimden ve düşündüğümden (dolayı) bu kadar kitap yazdım" (Küli Çor G 3), bilme-dök-üg-in üçün "bilmediğin için" qazγan-toq-in üčün "kazandığın için", yarlıqa-doq-in üčün …qaγan olortum "(Tanrı) lütufkâr olduğu için… Hakan (olarak tahta) oturdum." (Kül Tigin G 9), [qaŋım] qaγan uč-doq-da "[Babam] kağan öldüğünde" (Bilge Kağan D 13-14), olor-toq-um-a "(tah-ta) oturduğumda" (Bilge Kağan D 2).