Hacivat ve karagöz neden öldürüldü? filmi ile rosencrantz ve guildenstern öldüler oyunu arasında metinlerarasılık izleri

Bu çalışmada Hacivat ve Karagöz Neden Öldürüldü filmi ile Rosencrantz ve Guildenstern Öldüler (Rosencrantz and Guildenstern are Dead) oyunu arasındaki ortak noktalar gösterilmeye çalışıldı. İki yapıt arasındaki en belirgin özellik başka metinlere yapılan göndermelerdir. Politikacılara yöneltilen sert eleştiriler, çıkarcı yöneticilerin ikiyüzlülüğü ve konumlarını kötüye kullanmaları dikkati çeken diğer bir ortak noktadır. Rosencrantz ve Guildenstern Öldüler’in yazarı Tom Stoppard gibi Hacivat ve Karagöz Neden Öldürüldü’nün senaryo yazarları Levent Kazak ile Ezel Akay da bir yandan yerleşik düşünceleri ve alışkanlıkları yıkmaya çalışırken, bir yandan da geçmişi tekrar canlandırıp insanları düşündürmeyi, eğlendirmeyi ve güldürmeyi amaçlarlar. Adı geçen eserlerdeki iki yönlülük, tıpkı yazı ve tura gibi, bireyin farklı yönlerini ortaya koyar. İnsanoğlunun zayıflığı ve çaresizliği, ölümün kaçınılmazlığı, ahlakın hiçbir şeyin ve kimsenin tekelinde olmadığı, aksine tamamen bireysel olduğu üzerinde durulmuştur.

Hacivat Ve Karagöz ,

Metinlerarasılık ,

Rosencrantz Ve Guildenstern ,

In this article, the common points between the film Hacivat ve Karagöz Neden Öldürüldü? and the play Rosencrantz and Guildenstern are Dead have been examined. The most significant common aspect of both works is intertextuality. Harsh criticism directed towards politicians, the hypocrisy of opportunist governing classes and their misuse of their positions are also common features in both works. The scriptwriters Levent Kazak and Ezel Akay, like Tom Stoppard, on one hand try to turn the traditional views upside down, on the other hand aim at making the audience think, enjoy and laugh by reviving the past. The two-sidedness in the above mentioned works are like the two sides of a coin. They reflect the different aspects of a single personality. The other common points are the universal weakness and despair of humanity; the indispensability of death; and the fact that morality doesn’t exist under the monopoly of any institution or person. In this article, the works of scriptwriters Levent Kazak and Ezel Akay and playwright Tom Stoppard, which have rich intertextual references and bear several technical and thematic similarities, have been analysed.

Hacivat And Karagöz ,

Intertextuality ,

Rosencrantz And Guildenstern ,