Dinî tecrübeyi ‘yaşamayan bilmez’ mi? (wayne proudfoot’un dinî tecrübenin incelenmesini süjeye indirgeyen metodu üzerine eleştirel bir yaklaşım)

Dinî tecrübe, tabiatı itibariyle algısal tecrübeden bazı yönleriyle ayrılmaktadır.
Özellikle, süjenin yaşadığı tecrübeyi yorumlamadaki belirgin etkisi (algısal tecrübeye kıyasla) ve bu yorumu dile getirirken yaşadığı zorluk, dışarıdan yapılacak bir incelemeyi önemli hale getirmektedir. Dolayısıyla bu durum onun felsefî açıdan değerlendirilmesinde farklı bazı yöntemlerin geliştirilmesini de gerekli kılmaktadır. Proudfoot, dinî tecrübeye yönelik çalışmasında yeni bir yöntem arayışına girmektedir. Bu yönteme göre, dinî tecrübenin doğru bir şekilde incelenmesi ancak onu yaşayan süjenin bakış açısından mümkündür ve bu inceleme nihayet bir kaynak araştırmasıyla sınırlandırılmalıdır. Bu çalışma Proudfoot’un Dinî Tecrübe adlı eserindeki görüşleri çerçevesinde hazırlanmıştır.

Dinî tecrübe ,

algı ,

yorum ,

Religious experience is distinguished by perceptual experience in some
ways because of its nature. Especially, the significant effect on interpreting individual’s lived experience (in comparison with perceptual experience) and his difficulty while expressing this interpretation make “a research by outsider,” important. So this situation requires developing several different methods on evaluation of its philosophical aspects. Proudfoot searches for a new method on his study of religious experience. According to this method, an accurate examination of religious experience is only possible from the point of view of the subject who has experienced this, and this review should finally be limited to a ‘genesis’ research. This paper has been prepared within the frame of Proudfoot’s opinion expressed in Religious Experience.

Religious experience ,

perception ,

interpretation ,