Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu çalışmada kurumsal mantıkların değişimi üzerinden ele alınan kurumsal değişime direnişin neden ve nasılı Türk Emniyet Teşkilatı örnekliğinde araştırılmıştır. Gömülü Teori yöntemleri kullanılarak yapılan incelemede; otoriteryan kolluk mantığından demokratik kolluk mantığına geçişe direniş açısından “bağlamsal koşullarca güdülenme, politik mücadele yönelimi ve yoksunluklara odaklanma” olarak üç ana direniş nedeni kategorisi ile bunlarla bağlantılı “bireysel ve kolektif direniş stratejileri” olarak iki ana direniş stratejisi kategorisi ile alt kategorileri tanımlanmıştır. Nihayet kurumsal değişim karşısında belirli bir niyetle harekete geçip eyleyenleşen aktörlerin direniş göstermelerinin mümkün olabileceği belirlenmiştir.
This study examines why and how resistance to institutional change occurs, through the change of institutional logics, with a particular case in the Turkish National Police. The study mainly employs sub methods of grounded theory. Resistance to change from the logics of authoritarian law enforcement to the democratic one is studied. Three categories of resistance, as follows, motivation by contextual conditions, tendency for political struggle, and focusing on deprivation are identified. Then, two main categories of resistance strategies, -individual and collectivist-, are defined in relation to the former. In conclusion, it is found possible for actors against institutional change with certain stimulus to go into action and resist to change.