Makale özeti ve diğer detaylar.
Neoklasik büyüme modeli, nispi olarak yoksul bölgelerin daha yüksek gelir düzeyine sahip bölgelerin kişi başına gelir düzeylerine uzun dönemde yakınsayacaklarını öngörmektedir. Bölgelerin yakınsama eğilimine sahip olup olmadığı konusu iktisadi araştırmalar açısından son derece önemli bir konudur. Bu çalışmada Türkiye’de İstatistiki Bölge Birimi Düzey-2 (İBB Düzey-2) kapsamında bulunan 26 bölge itibariyle Neoklasik büyüme modeli temelli yakınsama hipotezinin 2004-2008 dönemi için geçerli olup olmadığı incelenmiştir. Panel birim kök testleri kullanılarak yapılan analizde bölgelerin gayri safi katma değerleri arasında herhangi bir yakınsama olmadığı tespit edilmiştir. Çalışmada edinilen bulgular Türkiye’de bölgeler arasında ekonomik eşitliğin sağlanması amacıyla etkin ve adil bölgesel politikaların gerekliliğini ortaya koymuştur.
Neoclassical growth model predicts that relatively poor regions will converge to the per capita income of the rich regions in the long run. The point of whether there is a tendency for regional convergence is an important topic for economic research. In this study, we investigate whether convergence hypothesis based on the neoclassical growth model is valid for NUTS-2 covered 26 sub-regions of Turkey over the period 2004-2008. Using panel unit root tests we find there is no convergence across gross added values of regions. Findings of the study reveal that the effective and fair regional policies are required for the economic equality between regions in Turkey.