Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu çalısmada, Harrison ve Handy’nin örgüt kültürü tipleri sınıflandırmasına göre çalısanların mağduriyet algılamalarının farklılasıp farklılasmadığını belirlemek temel amaç olarak belirlenmistir. Çalısmada ayrıca çalısanların demografik özellikleri itibariyle algıladıkları mağduriyetin anlamlı farklılıklar gösterip göstermediği de ikincil amaç olarak belirlenmistir. Kayseri’de 24 farklı kamu ve özel sektör kurulusunda, 710 çalısan ile yapılan arastırma sonuçlarına göre en yüksek mağduriyetin güç kültüründe görüldüğü ve en düsük mağduriyetin ise görev kültüründe görüldüğü anlasılmıstır. Ayrıca, kadınların, 15-25 yas grubundaki çalısanların ve mavi yakalı personelin daha yüksek düzeyde mağduriyet algıladıkları tespit edilmistir. Çalısanların kamu veya özel sektörde çalısıyor olmaları açısından mağduriyet algılamalarında bir farklılık olmadığı da belirlenmistir.
In this study, it is aimed to designate whether the victimization perceptions of the employees are differentiating according to the classification of the organization culture types of Harrison and Handy. Also, in respects to the demographic features of the employees, whether the victimization that they receive show expressive differences or not is determined as the secondary goal of the study. According to the results of the research made with 710 employees in 24 different private and public institutions in Kayseri, it is understood that the highest victimization is observed in power culture and the lowest victimization is observed in task culture. It is also determined that women, employee between the age of 15 – 25 and blue collared personnel perceive more victimization. It is also designated that the victimization perception does not change according to whether the employees are in private or public institutions.