Makale özeti ve diğer detaylar.
Kısıtlar Teorisi, işletmelerde üretim ile ilgili konularda karşılaşılan sorunlara çözüm bulmak amacı ile 1970’li yıllarda geliştirilmiştir. Kısıtlar teorisinin iki bakış açısı vardır. Bunlardan ilki, işletmenin sistem olarak tanımlanması ve ikincisi, yinelenen sürekli gelişme sürecidir. İşletme bir sistem olarak tanımlanmaktadır. Bir sistemin performansını engelleyen her türlü faktör kısıt olarak tanımlanmaktadır. Kısıtlar teorisi, her sistemde en az bir kısıt olduğu temel varsayımına dayanmaktadır. Kısıtlar teorisinde sistem, bir zincire benzetilmektedir. Zincirin gücü ise, en zayıf halkaya bağlıdır. İşletmenin performansını artırmak için kısıt(lar), etkin bir şekilde yönetilmelidir. Sistemin temel amacı bu gün ve gelecekte kar elde etmektir. Kısıtlar teorisinde performans değerlemesi yaparken üç ölçü kullanılmaktadır: kısıtlı katkı payı, stok ve dönem giderleri. Kısıtlar teorisinin beş aşamalı sürekli gelişme sürecinde, sistemin kısıtlı katkı payının artırılmasına ilişkin stratejiler üzerinde durulmaktadır. Bir sistemin kar elde edebilmesi için, toplam kısıtlı katkı payının işletmenin dönem giderlerinden büyük olması gerekmektedir. Aksi taktirde işletmeler, faaliyetlerini uzun dönemde devam ettiremeyecektir.
Theory of constraints was developed in the 1970s for solving problems related to manufacturing environment. Theory of constraints has two broad viewpoints. First, the business system’s perspective and second, ongoing improvement process perspective. Business are defined as a system. A constraint is any element that limits the performance of a system. Theory of constraints is based on the assumption that every system has as least one constraint. In the theory of constraints thinking, a system viewed as a chain. The strength of the entire chain is dependent on the weakest link. To improve the business performance, constraint(s) must be managed effectively. The system’s goal is to make profit in today and in the future. To make performance measurement, theory of constraits uses three performance measures: througput, inventory and operating expense. Theory of constraint’s five-step process of continuous improvement emphasizes strategies that increase the throughput of the system. For making profit, the system’s throughput must be greater than operating expense. Otherwise the system will not continue activities in the long term.