Makale özeti ve diğer detaylar.
Kamu hizmetlerinin üretimine özel girişimcilerin katılmasında yeni bir tip ortaya çıkmaktadır. İdare kamu hizmetini parçalamakta, çekirdek kamu hizmetini üretmeyi sürdürmekte, bu kamu hizmetini üretmek gereksindiği binaların veya genel olarak altyapının inşaat işini ve çekirdek hizmetler dışındaki parçalanmış hizmetlerin üretilmesi işini özel girişimciye vermektedir. Özel girişimcinin geliri idareden alacağı kiradan ve parçalı hizmetler ile hizmet mekanlarının işletilmesinden oluşmaktadır. Özel girişimcinin kamu hizmeti alanında sahip olacağı imtiyazın eksikliği, çekirdek kamu hizmetidir. Anglo-Amerikan uygulamasında kamu – özel ortaklığı olarak adlandırılan bu yöntem Türk hukukunun sistematiğine ve kamu yönetimi geleneğine uygun olarak eksik imtiyaz olarak adlandırılabilir. Eksik imtiyaz (kamu – özel girişimi) Türk kamu yönetiminde ilk kez sağlık kamu hizmeti alanında yasal düzenlemeye sahip konu ve ilk kez bu alanda uygulamaya koyulmuştur. Çalışmada, kamu hizmetlerinin üretilmesinde piyasa ile ilişkinin tipleri ele alındıktan sonra eksik imtiyaz tipi sağlık kamu hizmetindeki hukuksal düzenlemeler bağlamında değerlendirilmiştir. Çalışma karşılaştırmalı yönteme dayanmamakla birlikte Fransız ve İngiliz uygulamasına ilişkin bilgiler gerekli olduğu oranda dipnotlarda aktarılmıştır.
A new legal/economic model of participation of private entrepreneurs in the production of public services is invented. In this model, service infrastructure (i.e. building) is constructed by the private partner. Administration will rent this building. Production of public service is fragmented and keeping the core element of production administration attributes the concession of management of the fragmented services and of the services areas to private entrepreneurs. Apart from this concession private entrepreneurs will receive rent income from the administration. In Anglo-American practice this model is called public – private partnership. Limited concession is a more proper and comprehensive term for Turkish legal system. We suggest limited concession because the core part of production rests in the hands of administration. This is the limitation of a classic and complete concession of public services. In Turkey the first legal regulation of limited concession was made in the field of health services in 2005, but its implementation is started by 2010. This article evaluates this new model, limited concession, in the context of health services.