Makale özeti ve diğer detaylar.
12 Şubat 2007 Pazartesi günü, sabahın erken saatlerinde Yavuz Sabuncu yaşama gözlerini yumdu. Ölüm yaşamın parçası. Yaşam isteniyorsa ölüm de kabullenilecek. Ne var ki, bu ölümde isyan ettirici bir yan var. Ben, Yavuz’un doktora tezine yardım ettim. Yıllar sonra profesörlük raporunu da yazdım. O halde, ölüm gününde, benim değil, onun beni uğurlaması gerekirdi. Sıra şaştıkça, ölümün acısı da büyüyor ister istemez. Bir de şu son birkaç ayın, insanın içini karartan tıbbi müdahale süreci var. Ben hekim değilim. Yapılanları hekim olarak değerlendiremem. Ama Yavuz’a yapılan ameliyatın hasta hakları, hasta yakınlarının hakları ve tıp ahlakı bakımından mutlaka sorgulanması gerektiğini düşünüyorum.