Milliyetçilik ve ideoloji: dişlayici bir dilin kuruluşu

Milliyetçilik, hayatın her alanında tecrübe edilen ve alanı, sözcüleri belli katı bir kurumsal siyasetle sınırlı olmayan bir gerçekliktir. Gündelik ve “sıradan” insanın milliyetçiliği meselenin sadece kurumsal siyasetle ilişkilendirilmesi halinde basit bir parti takipçiliğine, belli bir siyasete olan inanca ve verilen oya indirgenir. Bu indirgemeci bakışın kabulü de milliyetçiliğe dönük eleştiriyi onu ister istemez kitleleri çekip çevirmek için “tepeden” üretilen ve yürütülen bir elit projesi olarak görmeye iter. Bu yaklaşımın yerine bu makalede milliyetçiliğin her yönden gelen ve iktidarın sosyal ilişkilerde bağlamsal olarak tanımlandığı sınıflamacı bir dil olarak ele alınmasının yerinde olacağını ileri süreceğim. Sınıflama yapmak, milliyetçilik özelinde olayları, ilişkileri ama en önemlisi tümüyle insanları iyi-kötü, yararlı-yararsız, saf-kirli gibi ikiliklerle ele almaya dayalıdır ve hemen her zaman bir tür düşünme, hissetme, hareket etme ve genel manada varolmanın ulus için en doğrusu olduğu iddiasıyla ulusu araçsallaştırır. Kurulan tüm ikilikler sosyal bir düzlemde biz-bizden olmayanlar kategorilerinin ortaya çıkışına hizmet eder. Türkiye özelinde milliyetçiliğin iddia düzeyinde keskin ama içerik düzeyinde müphem bir eşsizlik ve saflık iddiasına dayandığı makalenin devamında ortaya konulacak. Eşsizlik ve saflık, devamlı körüklenen bir problem ve tehdit kurgusu ile ulus için yanlış ve kirli olan tasavvurunun yaratılması, takibi, denetlenmesi ve mümkünse ortadan kaldırılması ile bir süreç halinde keşfedilir. Ortada içeriği belirgin bir eşsizlik ve saflığın olmamasının nedeni, dolayısıyla, bunların belli bir sosyal kirlilik yaratımı ve takibatıyla anlık olarak inşa edilmesi ve bir sonraki yaratıya kadar verili sayılması pratiğini doğurur. Bu şekilde işleyen milliyetçi dilin gündelik hayatta bir karşılığının olduğunu ve sıradan bireylerin biz-bizden olmayanlar ikiliklerini kurmaya ve bunlar üzerinden yaşamaya yatkınlıkları derecesinde belki de farkına varmaksızın milliyetçi özneler haline geldiklerini öne sürüyorum. Bu şekliyle gündelik hayatın milliyetçilikliğinden bahsedilebileceği düşünülebilir.

Milliyetçilik ,

İdeoloji ,

Sınıflama ,

Gündelik Hayat ,

Nationalism is a reality that is not strictly about solid institutional politics but experienced in all extents of social life. If it was on just institutional politics, daily and
“ordinary” people’s nationalism would be reduced to simple party followings and votings. This reductionist approach indispensably leads critique of nationalism to consider it as if it is only an elite project that is formulated from above to drive masses. Instead, I will argue, in this article, that nationalism comes from below as well and is, in fact, a classifying language that defines power in social relations contextually. Nationalist classification is based on appraising events, relations and, above all, peoples in their full totality with the terms of oppositions like good-bad, effective-ineffective, pure-polluted, all of which are claimed to be natural categorizations of the nation. They serve, however, as the providers of a social division between us and those not us. Nationalism in Turkey is of sharp insistence on nation’s uniqueness and purity, though, left very ambiguous in respect of constituents of these qualities. I suggest that uniqueness and purity are inventions based on creation of fictional threat or problem, by which idea of wrong doings and impurity for the nation is imagined, chased, controlled, and, if possible, terminated. They are constructed instantly by the creation and prosecution of impurity and supposed to be given until the next creation. Further more, Ithink that the nationalist language based on such creation of impurity is of its correspondence in daily life in a way that the extent of ordinary peoples’ tendency to construct the opposition around those like them and those not and to practice life with the terms of it makes them nationalist subjects, even if they are not aware to be so. In this regard, it seems promising to think about the nationalness of daily life with these unintentional national figures.

Nationalism,Ideology,Classification, ,

Daily Life ,