Zorunlu göç ve suç ilişkisi (muş ili örneği)

Zorunlu göç, ilk olarak 14 Haziran 1934 tarihinde çıkarılan yasa ve 21 Haziran 1934 tarihinde bu yasanın kabul edilişiyle Türkiye de yürürlüğe girmiş ve etkisi günümüzde hala devam etmekte olan bir olaydır. Terör sorunun çözümü için ortaya atılan zorunlu köy boşaltma fikri bu soruna çözüm bulamadığı gibi güvenli ve huzurlu olan kent hayatının da güvensizliğe itilmesine sebep olmuştur. Kendi köyünde merası, tarlası, hayvanları olan ve bunlar vasıtasıyla yaşamını devam ettiren insanlar, şehirde yersiz yurtsuz ve en önemlisi işsiz kalmışlardır. Zorunlu göç nedeniyle işsiz ve evsiz kalan halk, kentin çeperlerine gecekondular yaparak ya da kentin merkezinde bir varoş mahallesine yerleşerek kendilerine barınacak bir yer bulmaya çalışmışlar ancak bunu sefalet içinde sürdürmüşlerdir. Gönüllü göçten farklı yanları ortaya konması açısından normal şartlarda şehir hayatının sağlık hizmetlerine, sosyal yaşam alanlarına, iş gücüne ve cezp edici güzelliklerine kanarak gelen insanların bile ayak uyduramayıp sıkıntılar yaşadığı şehir hayatı bir gecede evini boşaltıp gelen insanlar için daha zor ve sıkıntılı olmuştur. Yıllarca sıkıyönetimler, zorunlu göçler, köy boşaltmalar ciddi travmalar doğurmuştur. Bunun sonucunda alt üst olan hayatlar, suç işlemeye yatkın psikolojide insanlar ve hem gelen insanlar hem de önceden beri orada yaşayan insanlar için güvensiz ve yaşanılmaz bir şehir hayatı ortaya çıkmıştır. Araştırmamız Muş ili içerisinde bulunan zorunlu göçle gelmiş insanları kapsayacaktır. Muş ili sınırları içerisinde yapılan bu araştırmanın yöntemi gözlem ve görüşme yöntemidir. Çalışmamızda bu konuyla alakalı özellikle Muş Emniyet müdürlüğünün, Muş Belediyesinin ve Muş Valiliğinin bilgilerine başvurulmuştur. Zorunlu göç sonucu şehre gelen insanların suça yönelimleri, onları suç işlemeye teşvik eden problemler ve bu suçlardan onları caydıracak durumların tespiti açısından çalışmamız önem arz etmektedir.