Xix. yüzyilda avrupasi’nda yaşanan ihtilal hareketleri ve bu ihtilallerin osmanli devleti ile türkiye cumhuriyeti’ne etkileri

Macar ve Leh yönetimlerinin 1848 İhtilallerinin etkisi ile Avusturya’ya karşı
bağımsızlık mücadelesine girişmeleri ve Avusturya ile yaptıkları askeri mücadeleyi
kaybetmelerinin ardından Osmanlı Devleti’ne sığınmalarını anlatan, sığınmanın ardından Anadolu topraklarında yürüttükleri siyasi mücadelenin yanı sıra Osmanlı Devleti’nin dış politika da bu hususta sergilediği tutumu gözler önüne seren bir çalışmadır. Macar Mültecileri sorunu, Osmanlı Devleti ile Avusturya ve Rusya arasında diplomatik krize de sebep olmuştur. Mülteciler Meselesi, Osmanlı Devleti’nin sığınmacıların Osmanlı topraklarına girmelerine izin vermeleri ile başlamıştır. Bu süreçte Avusturya ve Rusya, Osmanlı Devleti’nden, sığınmacıların iadesini talep etmişse de bu Osmanlı devlet adamları tarafından reddedilmiştir. Avusturya’nın talebinin geri çevrilmesiyle de mesele siyasî kriz niteliğine bürünmüştür.
Osmanlı Devleti bu türden tehditler içeren bir siyasi belgeyi kabul etmemiştir. Bu
redd-i talep devletin uluslararası siyasî mecradaki itibarını da kurtarmıştır. Dünya kamuoyu nezdinde itibarı kurtarmanın yanında buna bir de Osmanlı devlet felsefesi eklenince, mesele devleti için oldukça önemli bir duruma gelmiştir. Osmanlı Devleti her türlü olumsuzluğa ve diğer Avrupalı devletlerin saldırgan tutumlarına rağmen duruma boyun eğmeyerek, siyas ikararlılığını devam ettirmiştir. Bu sebeple Avusturya ve Rusya ile de diplomatik ilişkiler sürdürmüştür. Bunun için Fuad Efendi önce Bükreş daha sonra da St. Petersburg’a fevkalade elçi sıfatıyla gönderilmiştir. Fuad Efendi, diplomasinin farklı yöntemlerini kullanarak meselenin seyrini değiştirmiştir. Aynı diplomatik inceliklerle İngiltere ve Fransa’nın açık destekleri alınmıştır. Bu açık desteklerle Osmanlı Devleti ‘’Mülteciler Meselesini’’ kendi lehine çevirerek istediği şekilde halletmiştir. Bu siyasî olay Osmanlı Devleti’nin XIX. yüzyıldaki en önemli dış politik başarısı olmuştur.

Mülteci ,

Yardım ,

Macar-Leh ,

This study aim store vealf acts about Hungarian-polish asylum which occurred as a
result of the independence struggle which originated just after 1848 revolution and their seek for finding a shelter in Anatolia which was under the control of Ottoman State and also was loose the war. Their diplomatic striving and Ottomans attitudes on this specific issue are also discussed in this article. Hungarian refugee problem caused a diplomatic crisis between Ottoman State to Austria and Russia.
Refuges problem had started When Ottoman State allowed them to step into Ottoman prevalence place. Within this process, even though Austria and Russia demanded and kept down on there fuggiest which are leaved their main country? Ottoman politicians refused that request. After this refusal situation the crisis altered to diplomatic crisis who must solved. Ottoman State did not accept this diplomatic document which consisted severe threats. This refusal also rescued the reputation of the state in international arena. Apart from this survival, problem can be considered vital when Ottoman State philosophy is taken into consideration. Ottoman State continued its political determinacy without showing any sign of submission in spite of all negativity and the aggressive attitudes of European countries. As a result, it continued its diplomatic relations with Austria and Russia. Fuad Efendi
was sent to first Bucharest stand then St. Petersburg as an ambassador or plenipotentiary. By used different techniques of diplomatic, he chanced the path to problem follows. He also gained the support of England and France by the same way. With their support, Ottoman State solved refugee’s problem as it wanted. This political event has been one of the main incidents of XIX. Th. Century’s Ottoman State.

Refugees ,

Military and Politic ,

Hungarian-Polish ,