Makale özeti ve diğer detaylar.
Kökleri antik çaglara kadar dayandırılmasına, günümüze kadar Türk ve dünya müziklerinin tarihsel sürecinde önemli rolü olmasına ragmen, darbuka ve icrası müzikoloji çalısmalarında kapsamlı ele alınmamıstır. Müzikal teknigin ustadan çıraga sözlü aktarım ve görsel ögrenim gelenegi ile iletilmis oldugu tespit edilmistir. Toprak darbuka çalgısı üzerinde sekillenen, darbuka icracısı Mısırlı Ahmet’in gelistirdigi teknigin icra baglamında analiz edildigi kısımlar vurgulanmaktadır. Tarihsel süreç içerisindeki kültürel degisimler ve uygarlıkların gelismesine paralel olarak, çalgının ortaya çıkıs süreci degisim göstermistir. Materyali, icra tekniginin degisimine etki eden en önemli faktör olmustur. cra analizine vurgu yapılmasının sebebi, toprak darbuka ile Mısırlı Ahmet teknigi arasındaki bagın önemi ile icra yapısıdır. Müzik teorisi disiplini düzleminde inceleme ve degerlendirme yapılması çalısmanın temel amaçları arasındadır. Çalısmanın belirleyici ögelerinden biri, darbuka icracısı olarak teknigi dünyada “split-finger technique” olarak bilinen, darbuka çalgısının icrasında yepyeni bir sayfa açan teknigin analitik olarak incelenmesidir. Teknige dair hareketleri belirlemeye hizmet eden sembolik isaretlerle, standart tespit olusturulması hedeflenmistir. ncelenen metodik yaklasımlarda herhangi modern notalama sistemine göre olusturulmus kapsamlı notasyona rastlanmadıgından, teknige özgü vurus ve hareketlerin olusturdugu ritmik motiflerin notaya alınmasında tanımlayıcı ifadeler kullanılarak, teknik çerçevesinde çalgının nasıl icra edildigini tanımlayan özel isaretlere basvurulmustur. Çalgıya dair vuruslardan türemis ritimler yaygın geleneksel gösterimlerinden faydalanılarak, Mısırlı Ahmet tekniginin etkileri ile birlikte analiz edilmistir.
There have not been extensive discussions about the “darbuka” instrument and its performance in musicology studies despite the fact that it originates from ancient ages and that it has an important role in the historic process of Turkish and world music. This essay emphasizes the parts that are analyzed in the context of the technique, which is shaped especially on clay darbuka, that Mısırlı (Egyptian) Ahmet, the darbuka performer. It has developed from the point of view that musical technique is transmitted orally and visually from master to apprentice. The evolution process of the instrument varies with the parallel to cultural changes and development of civilizations in the historical process. Thus, the material of the clay darbuka has been the most affecting factor on the change of its playing technique. The reason why performance analysis is emphasized is that performance structure is analyzed depending upon importance of connection between the clay darbuka and his technique. One of the determinant elements of the study is the analytical examination of this technique through the example of Mısırlı Ahmet. His technique is known in the world as the “split-finger technique” and turned over a new leaf in the performance of the darbuka instrument.