Makale özeti ve diğer detaylar.
Kaynaklarda “muhasebenin babası” olarak geçen Pacioli’nin gerçekte kim olduğunun, hangi zamanlarda, nerelerde ve nasıl yaşadığının, yaşamı boyunca muhasebe ile ilgili hangi çalışmalara imza attığının araştırılması bu makalenin asıl amacını oluşturur.
Çalışmada, beş asır önce yaşayan Pacioli’nin muhasebeye yaptığı katkılar ile sözü edilen ünvanı hak edip etmediği anlaşılmaya çalışılmıştır. Kuşkusuz, Pacioli’nin özellikle muhasebede bugün halen kullanılan çift yanlı kayıt tekniğinin gelişimine önemli katkıları olmuştur. Ancak birçok kaynakta ifade edildiğinin aksine bu tekniğin mucidi olmadığı anlaşılmaktadır. Zira Pacioli’den önceki uygulamalar ve yazılan eserler incelendiğinde “muhasebenin dedeleri”nin de olduğu açıkça görülecektir.
Pacioli, 1494 yılında yayınladığı, esasında bir matematik kitabı olan “Summa Arithmetica…” adlı meşhur ansiklopedik çalışmasının yalnızca bir kısmını muhasebe konularına ayırmıştır. Pacioli’nin muhasebe bilimine yaptığı katkının, Venedikli tacirlerin asırlık uygulamalarının ilk defa sistematik olarak anlatıldığı bu kısımlar ile sınırlı olduğu görülmektedir.
This article mainly aims to investigate Pacioli -who is mentioned as “the father of accounting” in literature- in terms of who he really was; where, when and how he lived; and what works he did regarding accounting.
Whether Pacioli -who lived five centuries ago- deserved the title that is attributed to him was evaluated in this article. Undoubtedly, Pacioli contributed to the development of double-entry bookkeeping method that is still used in accounting today. However, contrary to the claims of many sources, he was not the inventor of this method. The fact that “the grandfathers of accounting” also existed becomes evident when applications and written sources prior to Pacioli are examined.
Pacioli’s famous encyclopedic work titled “Summa Arithmetica” was published in 1494. It was actually a mathematics book, and only some parts of the books were devoted to accounting subjects. Pacioli’s contribution to accounting is limited to those parts by which the age-old applications of the merchants of Venice were systematically explained for the first time.