Makale özeti ve diğer detaylar.
Vergi modern devletlerin ürettikleri mal ve hizmetlerin finansmanında başvurdukları
vazgeçilemez temel bir kaynaktır. Bununla birlikte devlet, içinde bulunulan sosyo- ekonomik koşulların gerektiği önlemleri almak üzere sık sık vergi politikasına başvurmaktadır. Bu nedenle vergilemenin mali amacı yanında ekonomik, sosyal ve siyasal amaçları da bulunmaktadır. Kamu harcamalarını karşılayabilecek bir gelirin sağlaması her ne kadar verginin en temel amacını teşkil ediyorsa da, tasarruf ve yatırımları teşvik etmek, üretim ve tüketimi teşvik etmek ya da kısıtlamak, ödemeler dengesini düzeltmek, ekonomik istikrarı sağlamak, ekonomik yapıyı değiştirmek, gelir ve servet dağılımını yeniden düzenlemek gibi mali olmayan amaçlar da günümüzde vergiden beklenen önemli işlevlerdir. Bu nedenle, sadece gelir sağlama amacına matuf bir vergi politikası, çağdaş bir vergi sayılamayacağı gibi,
toplumsal bazı dengeler üzerinde de tahribatta yol açabilir. Dolayısıyla siyasi iktidar, vergi politikasını belirlerken bu dengeyi gözetmelidir.
Bu çalışmada Sovyetler birliğinin çözülmesiyle serbest piyasa ekonomisine geçiş kararı alan, bu çerçevede yeni politik ve ekonomik dönüşüm programları hayata geçirmeye çalışan Kırgız Cumhuriyeti'nin gecikmeli de olsa uygulamaya koyduğu (27 Aralık 1996) yeni vergi yasası ile işletmelere getirilen vergisel yükümlülükler ele alınacaktır.