Makale özeti ve diğer detaylar.
Demiryolu en ucuz ve en güvenli ulaşım araçlarından birisidir. XIX. yüzyılın ilk yarısında kullanılmaya başlanan demiryolu, Osmanlı Devleti’nde de yaygınlaşmaya başlamıştır. Ekonomik sıkıntıları nedeniyle Osmanlı Devleti demiryollarını çoğunlukla yabancı şirketlere yap-işletdevret yöntemi ile yaptırmıştır. Anadolu’nun önemli kavşak noktalarından biri olan Afyonkarahisar, 1890’da İzmir-Kasaba Demiryollarının tamamlanmasıyla İzmir’e, 1895’te tamamlanmış olan Anadolu Demiryolları ile de İstanbul’a bağlanmıştır. Fakat bu iki demiryolu birbiri ile bağlantılı değildi. Diğer taraftan Antalya bölgesinin İstanbul ve diğer yerlerle irtibatının sağlanabilmesi için Antalya ve çevresinde demiryolu yapımı için İtalyanlar çeşitli projeler hazırlamışlardı. Kurtuluş Savaşı yıllarında askeri açıdan önemli olan Antalya’yı iç bölgelere bağlayacak bir demiryolu yapımı gündeme geldi. Ancak uygulamaya geçirilemedi. 1930’larda tekrar başlayan çalışmalarda, Aydın Demiryolu Şirketi’nin imtiyaz hakkından dolayı engellemesi ile karşılaşıldı. Sonuçta Aydın Demiryolu bu şirketten satın alındı. 1933’te Afyon-Antalya Demiryolu yapımı ile ilgili kanun kabul edildi. 325 km. uzunluğunda olacak demiryolunun 4 yılda bitirilmesi tahmin edilmişti. Ancak ekonomik kaynak yetersizliği nedeniyle Burdur’a kadar olan kısmı tamamlanabildi. Ekonomik, askeri ve turizm açısından önemli olan bu demiryolunun Antalya Limanı’na kadar yapılması gerekmektedir.
The railway is one of the cheapest and the safest vehicle of transportation. Railway began to utilize in the early 19th century and it was became popular in the Ottoman Empire in these years too. Due to financial burdens, Ottoman railways were built by the foreign companies by the method of “build-operate-transfer” in general. Afyonkarahisar which was the intersection of the important railways connected to the Smyrna with completing the construction of Smyrna-Cassaba railway in 1890 and connected to Istanbul with the Anatolia railway that was completed in 1895. But these railways were not connected to each other. Italians were prepared some projects about the construction of the railway around Antalya. To provide connection with Istanbul and other regions the construction of the railway connects Antalya to its hinterlands came to the agenda in the years of the Independence war, but it did not put into practice. The project came to the agenda again in 1930’s but Aydın Railway Company prevented the project due to its privileged rights. Under these circumstances, the railway was purchased by the Turkish government. An act was legislated concerning with Afyon-Antalya railway in 1933.The railway that is was 325, 01 kilometers length would have been completed in 4 years. Due to the financial problems, the railway was completed only to Burdur. The Afyon- Antalya Railway that is important for economic, military and touristic advantages should be connected to the Antalya seaport.