Bischoping sınır çizgileri: soykırım çalışmalarında yerli halklar

Yerli halkların soykırıma iliskin deneyimleri, karsılastırmalı soykırım arastırmaları çerçevesinin dısında bırakıla gelmektedir. İlk olarak bu dıslamanın kavramsal nedenleri tartısılacaktır. Soykırım tanımlamaları, soykırım tipolojilerindeki ideolojik alana karsı yayılmacı ayrımlar ve soykırım suçunu isleyenleri güdüleyici etkenler üzerine soykırım tipolojileri vurgusu tartısmanın odagını olusturacaktır. Daha sonra, soykırım çalısmalarının iki önemli odagı olan tepkiler ve iyilesme kavramlarını inceleyerek yerli soykırımlar ile diger soykırımlar arasındaki iliski sergilenecektir. Bu karsılastırma ve karsıtlıklardan yola çıkarak, yerli soykırımların önemini kabul eden daha kapsamlı bir karsılastırmalı yaklasımın, soykırım çalısmalarına daha önemli bir katkıda bulunacagı sonucuna varılacaktır. Sonuç olarak, soykırım çalısmalarında, Avrupalı bir dünya görüsüne sadık kalmanın, yapıcı çözümleme imkanını sınırlayacagı vurgulanacaktır.

Soykırım ,

Yerli halklar ,

Irkçılık ,

The experiences of indigenous peoples have been left outside the framework of comparative genocide research. We first discuss conceptual reasons for this omission, focusing on the role of genocide definitions, ideological vs. developmental distinctions in genocide typologies, and the emphasis in genocide typologies on the motivations of perpetrators. We then illustrate the relation between indigenous genocides and other genocides by examining Two important foci of genocide studies: responses and healing. From these comparisons and contrasts, we conclude that a broader comparative approach that acknowledges the importance of indigenous genocides would contribute significantly to genocide studies. Finally, we note that adherence to European worldviews in genocide studies limits the potential for constructive analysis.

Genocide ,

Native people ,

Racism ,