Makale özeti ve diğer detaylar.
Osmanlı Devleti 1453 yılında İstanbul’un fethini takiben Karadeniz çevresini kendi hakimiyetine almıstı. Karadeniz çevresinin tamamen fethedilmesiyle İstanbul ve Çanakkale Bogazları üzerinde tek taraflı egemenlik hakkını kullanmaya baslamıs oldu. Bogazların tek taraflı egemenligini Osmanlı Devleti XIX. yüzyıl baslarına kadar devam ettirmistir. 1809’da İngiltere ile Kale-i Sultaniye (Çanakkale) Antlasması ile bu dönem son bulmustur. 1809 Kale-i Sultaniye Antlasmasıyla Bogazlardan geçis ikili antlasmalarla düzenlenmeye baslamıstır. 1841 Londra Bogazlar sözlesmesi ile de bogazlar uluslararası himaye dönemine girmistir.
Following the conquest of Istanbul in 1453, Ottoman Empire took Black Sea and its surroundings under control. Through this domination, Ottoman stated using its sovereignity right over Bosphorus and Dardanalles. The unilateral sovereignity was kept till the beginning of XIX. Century. This sovereignity ceased following the treaty of Kale-i Sultaniye (Çanakkale) with United Kingdom. In the prospect of this treaty the sovereignity was arranged by bilateral participations. Finally, after Londra Treaty on straits in 1841 the international mandate over straits came to picture.