Makale özeti ve diğer detaylar.
Deyimler; en az iki kelimenin birleşmesinden oluşurlar. Söz diziminde deyimlerin yerleri değiştirilemez. Deyimler konuşma ve yazma esnasında kullanılmaya hazır dil unsurlarıdır. Birden fazla kelimenin bir araya gelmesiyle oluşan deyimler toplumların öz'üdür Bunlardan hareketle; milletlerin uzun yıllara dayalı birikimleri olan deyimler metinlerde toplumların felsefi alt yapısını ortaya koymaktadır. Toplumlar ile ilgili kanaat sahibi olmak için öncelikle dil verisi olarak deyimlere bakmak araştırıcının işini kolaylaştıracak, bakış açısını şekillendirecektir. Zira dili üzerine çalışan bireyler toplumun ortak bakış açısına değinmek isterler ise art zamanlı bakış açısıyla deyimlere bakmaları, incelemeleri yeterli olacaktır. Son dönem Türk edebiyatında eleştirel bakış açısıyla toplumsal değerlendirmeler yapan ve bunu özellikle tiyatrolarında kullanan Haldun Taner'in deyimleri kullanmasından daha doğal bir şey olamaz. Bu çalışmada Haldun Taner'in 13 tiyatrosunda kullanmış olduğu ifadeye canlılık katan kalıplaşmış söz-deyim incelenmiştir.
Idioms are formed of joining of words. In syntax, theplaces of theidioms cant be changed. Idioms are language elements which are ready to be used during speech and writing. For me by combining of more than one words, idioms are the core of society. From this point , of view, idioms that are accumulations of nations based on long years, expose the philosophical sub-structure of societies in the texts. To have knowledge about socities,firstly checking the idioms that are language input will simplify the researcher's work,develop his point of view. In as much as, if individuals studying on theirlanguages want to deal with common point of view, studying the idioms with an diachronic point of view will be enough. Making social evaluations with critical point of view in recent period Turkish literature and using this especially in his theatre plays, it is inevitably expected that Haldun Taner uses idioms. Inthiswork, cliched statements-idioms, which are used in the 13 theatre plays of Haldun Taner and animate the expression, are examined.